تحلیل عملکرد چشم‌اندازهای مرتعی با استفاده از داده‌های سنجنده TM (مطالعه موردی: مراتع منطقه سُه، اصفهان)

توانایی اکوسیستم مرتعی در حفظ یا از دست دادن منابع حیاتی مانند آب، خاک و مواد آلی بستگی به عملکرد چشم انداز و وضعیت پوشش گیاهی مرتع وابسته است. در این تحقیق با استفاده از یک مطالعه موردی و به کمک تصاویر ماهواره‌ای در مراتع منطقه سُه اصفهان، امکان کاربرد «شاخص نشت جهت دار پوشش گیاهی» (cdli) در ارزیابی عملکرد مراتع مناطق استپی ایران بررسی شد. این شاخص با استفاده از شاخص گیاهی pd54 و باندهای سبز و قرمز داده‌های ماهواره لندست tm مربوط به سال 2009 محاسبه شد. مقدار عددی این شاخص بین عدد صفر برای مراتع با عملکرد بالا و عدد یک در مراتع با عملکرد ضعیف متغیر است. نتایج مطالعه نشان داد مقدار 79/0 این شاخص در قسمت‌های مختلف منطقه مطالعاتی، نشان‌دهنده خروج منابع (نشت) از اکوسیستم مرتع است. این نتیجه با درصد به نسبت کم تاج پوشش گیاهی منطقه (اغلب کمتر از 20 درصد) که منجر به عدم حفظ منابع در مرتع شده است مطابقت دارد. بررسی آماری همچنین نشان داد که ضریب تبیین بین شاخص محاسبه شده و شاخص گیاهی در سطح 95 درصد معنی دار است. مطابق یافته های تحقیق حاضر، این شاخص می‌تواند به‌عنوان مکمل روش های میدانی در تعیین و ارزیابی عملکرد چشم‌اندازهای کم شیب مرتعی ایران مورد استفاده قرار گیرد.