بررسی تاثیر پلیمر جاذب رطوبت بر ویژگی‌های رویشی نهال های سیاه تاغ و مقدار آب مصرفی در نهالستان

در تحقیق حاضر اثر پلیمر جاذب رطوبت فرآوری شده با نشاسته و آلژینات در چهار سطح 0 (شاهد)، 1، 2 و 3 درصد وزنی در حالت کشت گلدانی بر روی ویژگی‌های رویشی سیاه تاغ شامل ارتفاع، وزن تر و خشک قسمت هوایی، وزن تر و خشک ریشه، قطر یقه و طول ریشه در نهالستان اشکذر مورد ارزیابی قرار گرفت. به‌علاوه مقدار آب مصرفی در هر گلدان تحت شرایط استفاده و عدم استفاده از پلیمر جاذب رطوبت نیز در طول دوره آزمایش مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت کاملاً تصادفی با 4 تیمار و چهار تکرار (در هر تکرار 6 نهال تاغ) انجام شد. در مقایسه با شاهد (بدون پلیمر)، بهبود صفات مورد بررسی در حالت استفاده از پلیمر مشاهده شد. تاثیر ماده اصلاحی پلیمر روی مقدار آب مصرفی در طول دوره نیز اختلاف معنی داری را نسبت به شاهد نشان داد به طوری که در شاهد مقدار آب مصرف شده برای آبیاری گلدان ها تقریبا دو برابر حالت 3درصد پلیمر بود. حداکثر عملکرد ماده تر و خشک و رطوبت نگهداری شده در خاک مربوط به تیمار 3درصد پلیمر و حداقل آن مربوط به تیمار شاهد بود. به‌طور کلی نتایج این تحقیق بیانگر تاثیر مثبت پلیمر بر ویژگی‌های رویشی و استقرار نهال سیاه تاغ و کاهش مقدار آب مصرفی در مقایسه با حالت عدم استفاده از این ماده بود.