بررسی اثر قرق بر بازآوری جنسی و بیوماس گونه Puccinella Distans (Jucq.) Parl در منطقه تالاب گمیشان

ارزیابی پوشش گیاهی به‌منظور معرفی گونه های علوفه ای مرتعی با توان رشد و تکثیر بالا، یکی از موارد مهم در مدیریت صحیح مراتع است. از این رو در تحقیق حاضر، با توجه به سطح قابل توجه مراتع شور و قلیایی در منطقه گرگان و مشکل تولید علوفه در چراگاه های طبیعی این منطقه، به بررسی تاثیر قرق بر روی بازآوری جنسی گونه شورپسندpuccinella distans پرداخته شد. برای این منظور، در هر یک از مناطق داخل و خارج قرق، دو ترانسکت 50 متری در دو جهت قرار داده شد. در هر ترانسکت، 10 نقطه به روش تصادفی-سیستماتیک انتخاب و در هر نقطه با استفاده از روش فاصله ای، نزدیکترین گونه جمع‌آوری شد. پس از انتقال گونه ها به آزمایشگاه، اندام های مختلف گیاهی از یکدیگر تفکیک و در آون به مدت 24 ساعت در دمای 60 درجه خشک شد. سپس وزن خشک اندام های مختلف نمونه ها اندازه گیری و میزان اختصاص گیاه به بخش زایشی مشخص شد. برای مقایسه میانگین ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که مقدار تولید اندام های رویشی و زایشی و تولید کل گیاه در تیمار قرق و غیر قرق تفاوت معنی داری با یکدیگر دارند (05/0 > p). همچنین اختلاف ارتفاع این گونه در شرایط قرق و خارج قرق نیز معنی دار است (05/0 > p). بیوماس اندامهای هوایی و میانگین وزن ریشه در شرایط قرق و غیر قرق تفاوت معنی داری با یکدیگر دارند. میانگین تولید کل گونهp. distans در منطقه گمیشان 1/264 کیلوگرم در هکتار در شرایط قرق است که 13/19 درصد آن به بخش زایشی اختصاص دارد. در شرایط خارج قرق نیز 9/5 درصد از میانگین تولید کل گونهp. distans به بخش زایشی مربوط است. نتایج بیانگر آن است که بازآوری جنسی در شرایط قرق بیشتر از شرایط خارج آن است.