بررسی الگوی پراکنش دو گونه مرتعی Olivier Astragalus verus و Bromus tomentellus Boiss با شاخص های فاصله ای، کوادراتی و روش آنالیز نقطه ای (مطالعه موردی: مراتع فریدون شهر اصفهان)

به‌منظور بررسی و تحلیل الگوی پراکنش دو گونه مرتعی astragalus verus و bromus tomentellus یک مکان مطالعاتی در مراتع فریدون شهر استان اصفهان انتخاب شد. در این مکان، چهار محدوده (تکرار) با ابعاد100×50 متر برای نمونه برداری انتخاب شد. نمونه برداری به روش تصادفی- سیستماتیک در امتداد 5 ترانسکت 100 متری انجام شد. در امتداد هر ترانسکت، 15 نقطه به ‌طور تصادفی انتخاب و فواصل مورد نظر اندازه گیری شد. با استقرار کوادرات‌های 2 متر مربعی در هر نقطه تصادفی، تعداد پایه‌های a.verus وb. tomentellus داخل کوادرات‌ها نیز شمارش شد. الگوی پراکنش بر اساس سه روش شاخص‌های فاصله‌ای (هاپکینز، پیلو، جانسون و زیمر، ابرهارت، هولگیت، هینز، مربعt )، شاخص‌های کوادراتی (گرین، موریستا، کپه ای لیود، پراکنش، موریسیتا استاندارد) و آنالیز نقطه ای (نزدیک ترین همسایه) تعیین شد. در آنالیز پراکنش نقطه ای به‌دلیل عدم امکان اندازه گیری مختصات کلیه پایه ها در مکان مرتعی، منطقه معرفی به مساحت 225 مترمربع (15×15 متر) انتخاب و مختصات مکانی پایه های a. verusوb. tomentellus ثبت شد. نتایج نشان داد که پراکنش گونه‌های هدف از نوع الگوی تصادفی بوده که ناشی از همگنی محیط و الگوی رفتار انتخابی گیاهان می‌باشد. به‌دلیل در نظر گرفتن مختصات کلیه پایه‌های گیاهی، روش آنالیز نقطه‌ای پراکنش، نتایج همگن و دقیق‌تری را ارایه ‌داد. از بین شاخص‌های فاصله‌ای، شاخص های هاپکینز و پیلو (به‌ترتیب با مقدار محاسبه شده 501/0 و 984/0) نتایج مناسب‌تر و نزدیک‌تری به واقعیت ارایه کردند. در بین 12 شاخص الگوی پراکنش، شاخص مربع t و گرین (به‌ترتیب با خطای استاندارد 00091/0 و 0028/0) بالاترین دقت را داشته و به استثنای شاخص گرین، شاخص های فاصله ای از دقت بالاتری نسبت به شاخص های کوادراتی برخوردار بودند.