بررسی تغییرات اهمیت نسبی فرم های رویشی در طی یک فصل رویش (مطالعه موردی: مراتع استپی ندوشن استان یزد)

مطالعه روند تغییرات تولید و تاج پوشش و اهمیت نسبی فرم های مختلف رویشی در رویشگاه های مرتعی در خلال فصل رویش، اهمیت زیادی دارد. بدین منظور مطالعه‌ای در سال های1387 و 1388 در منطقه ندوشن از توابع استان یزد انجام شد. برای ارزیابی پوشش‌گیاهی و تعیین اهمیت نسبی هر یک از فرم های رویشی از روش نمونه‌گیری تصادفی با قاب های یک متر مربعی در سه مرحله از طول دوره رویش (ابتدای فصل رویش، اواسط فصل رویش و انتهای فصل رویش) استفاده شد. نتایج نشان داد که در طول فصل رویش بالاترین اهمیت نسبی را بوته‌ها و سپس گندمیان و پهن برگان علفی دارا هستند. همچنین اهمیت نسبی بوته‌ها در خلال فصل رویش روند افزایشی نشان می دهد، در حالی که اهمیت نسبی گندمیان و پهن برگان علفی روند کاهشی دارد. بین درصد پوشش گیاهی و تولید برای هر یک از فرم های رویشی (05/0(p < در طول دوره چرا همبستگی نسبتاً قوی وجود دارد. ضریب تبیین برای پهن برگان علفی 84/0=r2، برای بوته ای ها 78/0= r2 و برای گندمیان67/0= r2 به‌دست آمد. با توجه به متفاوت‌بودن اهمیت نسبی گیاهان در طول فصل رویش و وجود رابطه معنی دار بین تولید و پوشش گیاهی می توان با اندازه گیری پوشش در مراحل مختلف فصل رویش به تخمین مناسبی از مقدار تولید علوفه در این مناطق دست یافت.