بررسی برخی علل رشد نامناسب آتریپلکس کاریهای منطقه حسین آباد حپشلو در شهرستان شهریار

در این تحقیق برخی عوامل محیطی موثر بر عدم رشد مناسب آتریپلکس های منطقه حسین آباد حپشلو، شامل عوامل مربوط به گیاه، برخی از ویژگی های خاک، توپوگرافی و عوامل اقلیمی بررسی شد. برای این منظور، بوته‌های آتریپلکس از نظر وضعیت ظاهری و شادابی، پس از بازدید عرصه مورد مطالعه، دو سایت مجاور هم با بوته های هم سن، انتخاب شد، به طوری‌که یک سایت، معرف آتریپلکس های با شادابی مناسب و دیگری معرف آتریپلکس های با شادابی کم بود. نمونه برداری از پوشش گیاهی و خاک، به روش تصادفی- سیستماتیک با استقرار 3 ترانسکت به طول 100 متر، عمود بر فاروهای موجود، در سطح معرف هر سایت انجام شد. در طول هر ترانسکت، 9 پلات با فاصله 12 متر از هم مستقر شدند. برای ارزیابی پوشش گیاهی، مشخصات تاج پوشش بوته واقع در هر پلات بررسی شد و عناصر na، ca، mg، k از سرشاخه های سبز برداشت شده از همان بوته، در آزمایشگاه اندازه گیری شد. همچنین در امتداد هر ترانسکت 3 پروفیل (در ابتدا، وسط و انتهای ترانسکت)، در پای بوته های آتریپلکس حفر و از دو عمق 30-0 سانتی متر (خاک سطحی) و بیش از 30 سانتی متر (تا عمق ریشه دوانی بوته) نمونه خاک برداشت شد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که از عوامل محیطی مورد بررسی؛ اقلیم، ph و ec خاک در دو سایت مورد مطالعه و بافت خاک در سایت با شادابی مناسب سازگار با نیازهای بوم شناسی گونه آتریپلکس کانسنس است. اما احتمال می رود که ایجاد شرایط ماندابی به علت وجود شیب و سنگین بودن بافت خاک و عدم نفوذ آب در سایت با شادابی کم و همچنین مقدار آهک بیشتر و به دنبال آن ایجاد سخت لایه در عمق ریشه دوانی بوته ها، در عدم رشد مطلوب بوته ها نقش داشته است. واژه های کلیدی: رشد نامناسب، عوامل محیطی، شادابی، آتریپلکس کانسنس، حسین آباد حپشلو.