تاثیر کمپوست زباله شهری و نانوسیلیس بر مولفه‌های رشد چاودار کوهی (secale montanum trusted.)

هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر کمپوست زباله شهری و نانوذرات سیلیسیم بر فاکتورهای رشد گونه مرتعی secale montanum در محیط گلخانه ای بود. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل کمپوست زباله شهری در 3 سطح (0، 1 و 2 درصد وزنی) و نانوذرات سیلیس در 3 سطح یا غلظت (0، 250 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم) بودند. خاک مورد نیاز برای کشت گلخانه ای از رویشگاه طبیعی گیاه s. montanum جمع آوری شد. بعد از آماده سازی گلدان ها 20 عدد از بذر چاودار در هر یک از گلدان ها کشت شد. پس از گذشت 5 ماه از استقرار گیاه، برداشت انجام شد و برخی از خصوصیات مورفولوژیکی مانند طول ساقه، حجم ریشه، سطح ریشه و مولفه های عملکردی مانند زیست توده خشک شاخساره، زیست توده خشک ریشه و زیست توده کل گیاه اندازه گیری شد. برای مطالعه اثر تیمارها بر خصوصیات رشد چاودار کوهی از تجزیه واریانس یک طرفه و برای مقایسه میانگین ها از آزمون توکی در نرم افزار spssver22 استفاده شد. نتایج نشان داد که از خصوصیات مورفولوژیکی گیاه، سطح ریشه و حجم ریشه تحت تیمار کمپوست 2 درصد، به ترتیب 13.35 سانتی مترمربع و 6.8 سانتی متر مکعب بیشتر از تیمار شاهد بودند. همچنین از مولفه های عملکردی گیاه، وزن خشک ریشه، وزن خشک شاخساره و وزن خشک کل گیاه در تیمار کمپوست 2 درصد، به ترتیب 6.4، 7 و 13.46 گرم بیشتر از تیمار شاهد بودند. به طورکلی نتایج نشان داد که از بین تیمارهای مورد استفاده، کمپوست زباله شهری 2 درصد اثر مثبتی بر خصوصیات رشد و عملکرد گیاه s. montanum داشت. بنابراین می توان در عملیات اصلاح مرتع، ایجاد مراتع دست کاشت و علوفه کاری در دیمزارهای کم بازده و رهاشده به منظور کاهش فشار به مراتع، از کمپوست در سطح 2 درصد برای بهبود استقرار و افزایش عملکرد این گیاه استفاده نمود.