مقایسه پارامترهای کمّی گونه festuca ovina در شدت‌های مختلف چرایی در مراتع دامنه شمالی و جنوب‌ شرقی سبلان

در این تحقیق اثر جهات جغرافیایی و شدت چرای دام بر مولفه های کمّی تخصیص منابع در رویش گونه festuca ovina l. در دامنه های شمالی و جنوبی شرقی سبلان بررسی شد. تولید کل مرتع در سه سطح چرایی سبک، متوسط و سنگین بر مبنای سه وضعیت خوب، متوسط و فقیر و سهم گونه با استفاده از 10 پلات یک مترمربعی (30 پلات در هر دامنه و 60 پلات در دو دامنه) تعیین شد. سپس در دو جهت جغرافیایی در شدت های چرایی سبک، متوسط و سنگین سه ترانسکت50 متری به طور تصادفی مستقر و روی هر یک ده پایه از گونه، انتخاب و نمونه گیری اندام های هوایی و زیرزمینی در زمان گلدهی انجام و پس از خشک شدن در هوای آزاد توزین شد. صفات کمّی مانند وزن ماده خشک اندام های هوایی و زیرزمینی، طول ریشه، ارتفاع گونه و طول گل آذین تحت شدت های چرایی در دو دامنه اندازه گیری و با استفاده از تجزیه واریانس دو طرفه، بررسی اثر دامنه و شدت های چرایی مقایسه شد. نتایج نشان داد جهات جغرافیایی و شدت های چرایی بر روی میانگین ماده خشک اندام های گونه تاثیر معنی داری دارد (0.01>p). نتایج مقایسه میانگین ماده خشک صفات تحت شدت های چرایی در جهات شمالی و جنوب شرقی با استفاده از آزمون توکی تفاوت معنی دار را در شدت های چرایی نشان داد (0.01>p). در بررسی میانگین صفات مورد مطالعه تحت شدت های مختلف چرایی یکسان در دامنه شمالی و جنوب شرقی با استفاده از آزمون t نشان داد، میانگین صفات کمّی در دامنه جنوب شرقی مقدار بیشتری را نسبت به دامنه شمالی دارا می باشند و در مکان های با چرای سنگین تفاوت معنی دار می باشد (0.01>p). نتایج این تحقیق پاسخ های فیزیولوژیکی و مورفوژنی گیاه مورد مطالعه را نسبت به شدت چرای دام و خصوصیات محیطی مانند نور خورشید و جهات جغرافیایی نشان داد که در واقع از مبانی پایه در تولید و مدیریت گیاهان علوفه ای است و این نتایج می تواند با شناخت نیاز های اکولوژیکی گونه در مدیریت مراتع سبلان مورد استفاده قرار گیرد.