نقش ویژگی‌ های ظاهری معشوق در تبیین مقاصد عرفانی حافظ

حافظ بلبل عاشق‌ نغمه‌خوان گلزار هستی ما، قرن هاست که در دل ها و در خانه های ما جا خوش کرده و غم‌زدای پریشانی ها و شوررسان شادی‌های ماست. عشق و معشوق در اشعار و غزلیات حافظ به علت پیچیدگی و تنیدگی هر کسی را به تفکر و تدبر وامی دارد، که حافظ کدام معشوق را جستجو می‌کند و هدفش از ایـن معشوق چیست؟ هر کـس هم از ظن خود یار او شده است و همراه حافظ پا در این بحر مواج و خون‌فشان نهاده تا کجا سربرآورد؟ همة حافظ‌پژوهان و شارحان از گذشته تا حال، تلاش‌های فراوانی برای شرح و بیان مضامین عاشقانه و نکته یابی و موسیقی و زیبایی های ادبی و معنای ظاهری ابیات حافظ نموده اند و هر کدام حافظ را با آیینة خود تماشا کرده و نامی به او داده اند. در اینکه معشوقِ حافظ سیمای زمینی دارد یا آسمانی، اتفاق نظر ندارند. به نظر می رسد معشوق حافظ فراتر از مرزهای خاکی و زمینی است و آن نشانـه هایی که در مورد معشوق می دهد، نوری است که از چهرة برافروختة مـعشوق واقـعی بـه عاشقان می دهد تا آسان تر دلبر جانان خود را درک کنند. در این مقال به بررسی برخی از ویژگی های ظاهری معشوق در تبیین اهداف والای عرفانی حافظ پرداخته می‌شود.