گزارة «خواب»؛ سلطة تخیّل یا کارکرد عقل

خواب و رویا، ملازم همیشگی انسان، به عنوان ابزاری توانمند، برای کشف رمزهای هستی یا واکاوی درباره‌ امور جهان است. اتفاقاتی که در اعماق تاریخ افتاده و متن هایی از آن به دست رسیده، نشان می دهد که از دیرباز، همراه انسان در تمام جنبه های مدنی و فردی بوده است. هریک از جوامع انسانی براساس قوانین جامعه شناسی و قبلیه ای، تعریف های خاصی از آن دارند و در موقعیت ها و مقاطع خاصی از آن بهره برده اند. در دانش بشری تئولوژی و خداشناسی، هم تعریف های مستقلی و هم کارکردهای خاصی دارد. رویا در زندگی انسان در تمام عصرها، ابزار شگرفی برای تصویرسازی های تمایلات انسان و زبانی کردن مفاهیم خاصی است که بنا به دلایلی قادر به گفتار واضح آن نیستند. جای شگفتی این است که با مفهومِ رویا که خود نیاز به زبانی کردن دارد، به مفهوم سازی و ایماژپردازی دست زده اند.