جلوه هایی از تربیت چندفرهنگی در مثنوی معنوی با محوریت نگرش عرفانی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
کاکه رش فرهاد ,خاتونی هیرو
|
|
منبع
|
عرفان اسلامي - 1395 - دوره : 13 - شماره : 49 - صفحه:259 -278
|
|
چکیده
|
مولوی، بزرگ‌ترین شاعر و نویسنده عارف قرن هفتم و در تاریخ زبان و ادب فارسی، شخصیّتی دوران‌ساز و تاثیرگذار در تحوّلات ادبی فرهنگی بوده است. آثار مولوی، تاکنون هدف رویکردهای مختلف پژوهشی قرار گرفته است. در پژوهش حاضر، تلاش شده از منظری دیگر بر آفرینش‌‌های ادبی و فکری آثار مولوی نگریسته و جلوه‌‌های از تربیت چندفرهنگی در آن‌‌ها باز نموده شود. هدف کلی این پژوهش، بررسی جلوه هایی از تربیت چندفرهنگی و میزان مصداق آن در آثار مولوی بوده و جهت بازشناسی و استخراج مولفه های تربیت چندفرهنگی، به مثنوی مولوی توجه شده است. بدین منظور ابتدا مبانی نظری آموزش و پرروش چندفرهنگی مطالعه و 10 مقوله از مهم‌ترین مولفه های آن مشخص شده و، الگوهایی از مثنوی مولوی بر اساس این مولفه ها تحلیل شده‌اند. روش تحقیق در این پژوهش در اساس مطالعه کتابخانه‌‌ای و تحلیل محتوا و واحد تحلیل، مضمون حکایات یا آموزه ها بوده است، امّا به لحاظ ماهیّت و روش در شمار تحقیقات توصیفی- تحلیلی قرار می‌‌گیرد. جامعه ی آماری آموزه های از مثنوی مولوی تشکیل می دهد. نتایج نشان می دهد که توجه به رویکرد تربیت چندفرهنگی در مثنوی مولوی در همه مولفه های ده گانه مذکور در این پژوهش و تربیت چندفرهنگی، نمود فراوان داشته و این مقوله ها به فراوانی مورد تاکید قرار گرفته است.
|
|
کلیدواژه
|
تربیت چندفرهنگی ,مولفههای چندفرهنگی ,مثنوی
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد, گروه زبان و ادبیات فارسی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه, گروه علوم تربیتی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|