نشانه‌هایی از عرفان فارسی و مذهب هندو در فلسفه ماوراء الطبیعه امرسون

امرسون یکی از شاعران آمریکایی است که در قرن بیستم بسیار از وی نقل قول شده و کارهای هنری وی به ده‌ها زبان خارجی ترجمه شده است. حتی کسانی که هرگز نام او را نشنیده‌اند، آرمان‌های آمریکایی که وی در ایجاد آن ها کمک کرده را ستایش و تحسین می‌کنند. آرمان‌هایی چون موفقیت شخصی، شخصیت سازی و زندگی اخلاقی. فلسفه ماوراءالطبیعه امرسون جهان ادبی را با یک مفهوم کلی رو به رو کرد. مفهومی که بیان می‌دارد حقایق عارفانه‌ای فراتر از سختی‌ها و رنج‌های عادی و روزمره زندگی وجود دارد. در عین حال نگارش وی هرگز بدون لمسی از پراگماتیسم واقع گرایانه نبوده است. امرسون انسان گرایی یا اومانیسم کلاسیک باستان را با متافیزیک شرقی ترکیب نمود تا وحدت خداوندی فلسفی خویش را به تصویب رساند. وی آن چه را که با عرفان فارسی و مذهب هندو در والاترین میزان بیان شد به زبان فرهنگ مدرن و امروزی ترجمه می‌کند، وی زندگی تازه و جدیدی را در ایمان قدیمی ما استنشاق می‌کند. ثبات و پیشرفت آن را با ترکیب سایر حقایق با آن تضمین می‌سازد. حقایقی که با چشم‌انداز فکری و اخلاقیِ عمیق‌تر روح مدرن آشکار شده و شهرت یافته است. امرسون نه تنها توسط دانشمندان شرقی و غربی روزگار مدرن به عنوان یکی از بزرگترین نویسندگان جهان شناخته شده است بلکه به عنوان نخستین فرد تاثیرگذار در توسعه جهان روشنفکری آمریکای شمالی به سوی بردباری مذهبی، منافع روانی و دغدغه‌های اخلاقی در نظر گرفته می‌شود. از آن جا که اشعار امرسون پر از نشانه‌های عرفان فارسی و مذهب هندو است، این مطالعه تلاش می‌کند که این نشانه‌ها را در فلسفه ماوراء الطبیعه امرسون آشکار سازد.