انسان و بازگشت به حقیقت از منظر ابن‌عربی

در این مقاله سعی شده است به استناد آرا ابن عربی، پیروان او و نیز متفکرانی که در اندیشه‌های او کاوش کرده‌اند چگونگی آفرینش جهان و به تبع آن انسان، و همچنین بازگشت مجدد این موجود ـ که اصل و خلاصه عالم محسوب می‌شود ـ به مبدا آفرینش بررسی گردد. حاصل این تحقیق به ما نشان می‌دهد بازگشت انسان به حقیقت از دیدگاه ابن عربی، فقط با شناسایی خود و جهان امکان‌پذیر است؛ زیرا از دیدگاه او ـ که جدای از نظر عرفای متقدم‌تر و اصیل نمی‌تواند باشدـ عالم تجلی اسما و صفات الهی است که این صفات به صورت خلاصه (فشرده شده) در آخرین موجود هستی، انسان، بالقوه موجود است؛ بنابراین شناخت انسان برابر با شناخت جهان و حقیقت خواهد بود که ما در این نوشته با چگونگی این شناخت تدریجی و هم‌زمانِ انسان و خدا آشنا می‌شویم.