رویکرد ذوقی و عرفانی به عصای حضرت موسی(ع)

در آیات 17 و 18 سوره طه، خداوند در آغاز رسالت حضرت موسی(ع) از او می پرسد: ای موسی آن چیست که در دست داری؟ و موسی(ع) پاسخ می‌دهد که این عصای من است؛ بر آن تکیه می دهم و با آن برای گوسفندانم برگ می تکانم و مرا با آن کارهای دیگری هم هست! این پرسش و پاسخ، از دیرباز برای مفسران، به ویژه آنان که صبغه عرفانی داشته اند، بسیار نکته خیز و پر رمز و راز بوده است. این مقاله بخشی از اشارات و لطایف موجود در کلام آنان را، به همراه پاره ای از نکات آموزشی و تربیتی تقدیم می دارد.بر مبنای این مطالعه، اهدافی چون: دهشت زدایی در آغاز رسالت حضرت موسی(ع)، معرفی تکیه گاهی برتر از عصا، ارایه قدرت الهی، آمادگی برای رویارویی موسی(ع) با سوالات بزرگ تر و مهم تر، آموزش تعریف جامع و حقیقی از اشیای، قطع تعلق و نیل به کمال انقطاع الی الله و ...، دربطن این مخاطبه الهی نهفته است.