مودت ارادی در آیینه مثنوی معنوی

در مثنوی معنوی، که یکی از امّهات کتب منظوم عرفانی ((mystical است، از مرگ، آن هم از گونه موت ارادی سخن به میان آمده است. یکی از دلایل پرداختن به این مهم، بیان نگرش‌های مولانا و تبیین زوایا، نیز تشریح یکی از مبانی مهم عرفانی موجود در مثنوی است . در حقیقت، این سنخ از مرگ در عرفان بر اساس حدیث «موتوا قبل ان تموتوا» صورت می‌پذیرد که باعث می‌گردد سالک عارف (mystic) به ملکوت آسمان‌ها راه یابد و به تولدی دیگر دست یازد. مولانا با وقوف به موت ارادی، بر این عقیده است که مـهم‌ترین مانع وصول به موت ارادی، نفس امّاره است. از دیـد وی راه‌های وصول به موت ارادی عبارت‌اند از: ریاضت، عشق و عنایت بی علت ذات احدیّت. والاترین پیامد وصول به موت ارادی از دید ایشان «اتحاد ظاهر و مظهر »است.