کرامات انسانی و عرفان اجتماعی در پرتو برقراری تامین اجتماعی پایدار

احترام به کرامت انسانی بویژه اقشار سالمند و نکوداشت منزلت آنها و لزوم دستگیری از گروه‌های آسیب‌پذیر باعث شده تا ضمن اینکه تامین اجتماعی در جرگه نیازهای حیاتی، اصلی وجامع بشر باشد بر ارزش و جایگاه آن در بستر گفتمان عرفان اجتماعی و اعتبار معنوی آن افزوده شود. نگارندگان نوشتار در سیر پژوهشی خود با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی و بهره‌گیری از مطالعات کتابخانه‌ای برآنند تا در چارچوب فهم عرفانی و اخلاقی موضوع خدمتگزاری به بینوایان را تبیین نمایند. یافته‌های پژوهشی حاکی از آن است که شناخت عرفانی از تامین اجتماعی راهبردی بوده برای آن که در کمک به نیازمندان و تعیین اهداف مربوط به آن در عرصه حقوق بین‌الملل رفاه توجه بیش‌تری شود. نوشتارحاضر در پایان بحث قصد داشته تا با اشاره به برقراری تامین اجتماعی پایدار به موضوع ظرفیت‌ها و آموزه‌های عرفانی بپردازد چراکه استقرارعدالت و برقراری رفاه ذهنی مستمندان و جلوگیری از دریوز‌گی سالخوردگان ویاریگری آنها را بخشی از ماموریت‌های تاریخی حوزه عرفان اجتماعی درجهان امروز معرفی می‌نماید.