سیمای نور و سرور پیامبر اکرم(ص) در متون عرفانی (با تاکید بر مثنوی)

نور، یکی از موتیف‌های اصلی عرفان اسلامی را به خود اختصاص داده است. پیامبر(ص) بزرگ مردی است که به دل‌های مومنین اطمینان و آرامش ارزانی می‌دارد. او چنان شخصیّتی است که حتّی نویسندگان و فلاسفه‌ غیرمسلمان را نیز تحت تاثیر تعالیم عالی خود قرار داده است. نوری عالمتاب است که فروغش همچنان پابرجاست. پیامبر(ص) نوری توام با سرور دین و انسان‌هاست. سیمای مبارکش، سرشار از عطوفت و محبت است. در این پژوهش، به روش تحقیق کتابخانه‌ای از سیمای حضرت محمّد(ص)، در دیدگاه عرفانی با تاکید بر مولانا سخن می‌رود. مولانا با تشبیه نمودن سیمای معنوی نبی اکرم(ص) به آفتاب عالمتاب، نتیجه می‌گیرد که ختم رسل نور مطلقّ حقّ است که در کالبَد بشری ظاهر شده است. به دیگر سخن، حقیقت نور محمّدی است که واسطه‌ فیض موجودات دیگر شده است.