>
Fa   |   Ar   |   En
   تحلیل انتقادی استناد به ظواهر قرآنی در تفسیر «من وحی القرآن»  
   
نویسنده صفری* علی ,غروی نائینی نهله ,روحی برندق کاووس ,نصرت نیل ساز نصرت نیل ساز
منبع تحقيقات علوم قرآن و حديث - 1394 - دوره : 12 - شماره : 4 - صفحه:102 -128
چکیده    تفسیر «من وحی القرآن» از تفاسیر معاصر شیعی است. محمدحسین فضل‌الله مفسری است که در تفسیر خود بر ظواهر قرآنی تاکید می‌ورزد و یکی از مبانی خود را در تفسیر اعتماد به ظواهر قرآنی بیان می‌کند. استفاده از ظهور در تفسیر وی انواع گوناگونی دارد. فضل‌الله از مجموع این ظواهر استفاده‌های گوناگونی چون تایید یک احتمال تفسیری، نقد و ردّ نظر مفسران دیگر و نقد روایات تفسیری بهره می‌برد. وی در اکثر موارد همراه با ذکر ظهور، قرائن و شواهدی از قبیل قرائن منفصل قرآنی، روایی یا عقلی را یادآور می‌شود تا استظهار خود را تایید کند. با این‌ وجود فضل‌الله درجایی که قرائنی قرآنی، روایی یا عقلی مبنی بر اراده‌ خلاف ظاهر در میان باشد از ظهور الفاظ دست برمی‌دارد؛ ولی پایبندی بیش ‌از اندازه‌ی فضل‌الله به ظهور در برخی از آیات موجب شده است که وی در ورطه‌ی افراط افتاده و در معنای ظاهری الفاظ جمود پیدا کند و آرایی خلاف مشهور مفسران و به‌ویژه مفسران شیعه ارائه دهد.
کلیدواژه تفسیر قرآن ,من وحی القرآن ,علامه فضل‌الله ,ظهور الفاظ ,ظواهر قرآنی
آدرس دانشجوی دکتری, دانشجوی دکتری, ایران, استاد, استاد, ایران, استادیار, استادیار, ایران, استادیار, استادیار, ایران
پست الکترونیکی nilsaz@modares.ac.ir
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved