تاثیر داستان های قرآن بر سلامت روان (مطالعۀ موردی داستان های سورۀ کهف)

امروزه مسالۀ آرامش و سلامت روان به عنوان اساسی‌ترین رسالت مطالعات روان‌شناختی، نقش پررنگی در حوزه دین‌پژوهی ایفا می‌کند و جزء جدایی ناپذیر باورهای دینی و مذهبی به‌شمار می‌رود. در این راستا، روان‌درمانی که مبتنی بر فراهم‌سازی بسترهایی به منظور ایجاد آرامش و سلامت روان است، در بُعد آموزش و درمان، از ابزاری موثر با عنوان داستان‌‌گویی بهره می‌جوید. از آن‌جا که در قرآن نمونه‌های زیبایی از داستان‌های آموزشی و درمانی دیده می‌شود، پژوهش حاضر می‌کوشد که با بررسی داستان‌های سورۀ کهف شامل داستان‌ اصحاب کهف، صاحب دو باغ و دوست فقیرش، موسی و مرد عالم و ذوالقرنین، به تبیین نقش داستان‌پردازی‌های قرآن در ارائۀ الگویی کارآمد و موثر به منظور مقابله با چالش‌ها و اختلالات روانی و در نتیجه دستیابی به سلامت روان بپردازد. برآیند پژوهش نشان می‌دهد که داستان‌های یادشده درصدد اصلاح باورهای شناختی، تغییر نگرش، ارائۀ‌ راه حل‌های درست و معرفی انسان کامل هستند.