ارزیابی تطبیقی آرای علامه طباطبایی و علامه فضل‌الله در تفسیرآیه:«زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ»

از جمله عناوینی که از دیرباز در قرآن‏ کریم، به معرکه آرای گوناگون مفسّران کشیده شده، تبیین هویت فاعل زینت‌گری در آیه چهارده سوره آل‌عمران است که در آن، از موضوعِ تزیین شهوات و محبّت مردم نسبت به زنان، فرزندان، اموال، اسبان، چهارپایان و زراعت، سخن به میان آمده است. در تبیین ماهیت فاعل تزیین، دو احتمالِ «خدا» و «شیطان»(یا «نفس امّاره») مطرح شده است. علامه طباطبایی ذیل آیه، با بررسی آیات مشابه و تبیین آرای مفسّران پیشین، فاعل زینت‏گری را شیطان می‏داند. پس از ایشان علامه فضل‏‏الله، ضمن نقد آراء علامه، فاعل زینت‏گری را خدا دانسته است. علیرغم انجام پژوهش‌هایی با موضوع تطبیق آرای دو مفسّر یاد شده، تاکنون پژوهشی پیرامون اختلاف فوق، انجام نشده است؛ از این رو، مقاله حاضر ابتدا با روش توصیفی-تحلیلی به تبیین نظر علامه طباطبایی ذیل آیه و تطبیق نظر تفسیری ایشان با نظر علامه فضل‌‏الله پرداخته و در ادامه، با نقد و بررسی ادلّه طرفین، این نتیجه برای نگارنده حاصل شد که نقدهای علامه فضل‌‏الله به علامه طباطبایی، ذیل آیه مورد بحث، وارد نبوده و دیدگاه علامه طباطبایی، به صواب نزدیک‌‌‏تر است

comparative evaluation of opinions of allamah tabᾱtabᾱ’ῑ and allamah fadlullah in explaining the nature of ornamentor in the verse ᾱl-e ’imrᾱn: 14

among the titles that have long been drawn into the debates of different commentators of the holy qur’an is the explanation of the identity of the subject of adornment in the verse ᾱl-e ’imrᾱn: 14 in which adorning people’s lusts and love towards women, children, property, horses, cattle, and agriculture is mentioned. to clarify the ornamentor in this verse, researchers put two possible views forward: god and satan (or carnal soul). following the verse, allamah tabᾱtabᾱ’ῑ, due to similar verses and the opinions of previous commentators, believed that the ornamentor is satan, while allamahh fadlullah criticized him and believed that god would be the subject of ornamentation. despite conducting research on the issue of comparing the opinions of these commentators, nothing has been done regarding the above-mentioned dispute until now. therefore, this article, using the descriptive-analytical method, first explains the opinion of allamah tabᾱtabᾱ’ῑ on the verse, and then compares his interpretative opinion with allamah fadlullah’s. accordingly, through criticizing and examining the arguments of the two sides, it is concluded that allamah fadlullah’s criticism of allamah tabᾱtabᾱ’ῑ’s is not accepted, but the latter’s view is closer to soundness compared to the formers.