تحلیلی در سیر تطور آیات مستثنا (براساس مطالعۀ تفاسیر روایی قرن دوم تا نهم)

آیات مستثنا، آیاتی است که برخلاف کلیت آیات یک سوره، در مکه یا مدینه نازل شده است. براساس تحقیق پیش رو، شمارآیات مستثنا در روایات از قرن دوم تا نهم سیر صعودی داشته؛ تا جایی که سیوطی 90روایت دربارۀ این قسم از آیات نقل کرده است. این پژوهش که با روش توصیفی-تحلیلی صورت پذیرفته، در پی بررسی چگونگی شکل‌گیری و تطور کمّی و کیفی آیات مستثنا از منظر مفسران در طی شش قرن مزبور برآمده است. برحسب نقاط اشتراک و افتراق، رویکرد مفسران به آیات مستثنا را به سه دوره می توان تقسیم کرد. در دورۀ نخست (قرون2-4) معمولاً مفسران آیات انگشت شماری را مستثنا نموده و در نقل این آیات از راویان خود نام نبرده و به علت مستثنا شدن آیات هم اشاره ای نکرده اند. در دورۀ دوم (قرون5-6) آیات بیشتری مستثنا شده و مفسران به نقل روایت در بیان مستثنا شدن آیات اهتمام فراوانی داشته اند و بعضاً از چند راوی در گزارش مستثنا شدن آیات نام برده اند. در این دوره علت مستثنا شدنِ میزان قابل توجهی از آیات در مقدمۀ سوره ها بیان گردیده است. در دورۀ سوم (قرون7-9) حجم آیات مستثنا به اوج خود رسیده، از راویانِ جدیدی در نقل آیات مستثنا یاد شده و آیات مستثنای فراوانی به راویان مشهور نسبت داده شده است. در عین حال رویکرد انتقادی به این‌گونه آیات نیز شکل گرفته و اندکی از این آیات توسط مفسران نقد شده است. از مکی بودن بسیاری از آیات مستثنا و نقل این آیات عموماً در مقدمۀ سوره ها هم می توان به عنوان نقاط اشتراک همۀ ادوار نام برد.

analyzing the evolution of exceptional verses (based on the study of narrative commentaries in the second toninth centuries)

verses that contrary to the context of a surah is considered makki or madani, are exceptional. according to the present research, the exceptional verses have been increasing from the second to the ninth century; as far as suyuti has narrated 90 narrations about this kind of verses. based on the commonalities and differences, the commentators’ approach to the exceptional verses can be divided into three periods. in the first period (2nd-4th century), the commentators usually excluded a handful of verses and did not mention their narrators and did not mention the reason for the exception of the verses. in the second period (5th-7th centuries) more verses were excluded and the commentators have taken great efforts in quoting the narration in expressing the exception of the verses and some of them mentioned some narrators in the report of the exceptional verses. in this period, the reason for the exclusion of a significant number of verses has been stated in the introduction of the suras. in the third period (7th-9th century) the volume of exceptional verses reached its peak, new narrators were mentioned and many exceptional verses were attributed to famous narrators. at the same time, a critical approach to exceptional verses has been formed and few of these verses have been criticized by commentators. one of the commonalities of all periods is that many exceptional verses are makki (meccan) and these verses are generally quoted in the introduction of the surahs.