زیبایی شناسی دعای جوشن کبیر

آنچه از اهل بیت وحی با شیوۀ بیانی آنان به یادگار مانده، پس از قرآن، شیواترین، رساترین و زیباترین کلام شمرده می‌شود. در این میان ادعیۀ جایگاهی بلند دارد و عالی‌ترین معارف در قالب زیباترین عبارت‌ها با نظمی آراسته و استوار تجسم یافته است. دعای جوشن در میان متون مذهبی نمونه ای فاخر از ادب دینی است که چگونگی ارتباط با خدا و خواندن او را به ما می آموزد و بلندای معارف دینی را در قلۀ زیبایی به تصویر کشیده است. در این مقاله در پی پاسخ به این پرسش هستیم که دعای جوشن کبیر داری چه سطحِ ادبی و زیبایی‌شناختی است و اصالت آن چه مقدار است و با روش توصیفی تحلیلی به بررسی زیبایی‌های بدیعی در دعای جوشن، در محورهای تکرار، جناس، سجع، توازن، مراعات نظیر، تضاد و ترتیب پرداخته ایم و این نتیجه حاصل شد که دعای جوشن کبیر از نظر ادبی برون ساختی زیبا و درون ساختی استوار دارد و صفات الهی سامان یافته در آن، از جهات آوایی و معنایی کاملاً با یکدیگر انسجام دارند. این ادب والا مویدی بر اصالت این دعا و صدور آن از منبع وحی است و ارتباط نزدیکی با قرآن دارد. حدیث، دعای جوشن کبیر، زیبایی شناسی، آرایه های ادبی

Aesthetics of the prayer of Jooshan Kabir

What is left of the Ahl alBayt of revelation with their expression is considered to be the most eloquent, the most eloquent and the most beautiful word after the Qur’an. Among these, prayer has a high status and the highest knowledge is embodied in the form of the most beautiful phrases with a wellgroomed and stable order. The Joshan prayer is a glorious example of religious literature that teaches us how to communicate with God and recite him, and depicts the height of religious knowledge in the peak of beauty. In this article, we seek to answer the question of what is the literary and aesthetic level of the prayer of Joshan Kabir Dari and how original it is And with a descriptiveanalytical method, we have studied the novel beauties in Jooshan’s prayer, in the axes of repetition, punctuation, prostration, balance, observance of peer, contradiction and order And it was concluded that the prayer of Joshan Kabir is literary and beautifully extrinsic in terms of literature, and the divine attributes organized in it are phonetically and semantically completely integrated with each other. This sublime literature confirms the authenticity of this prayer and its issuance from the source of revelation and is closely related to the Qur’an.