اعتبار سنجی اصالت انتساب‌ها در محتوای کتاب مصباح الشریعه وتاملی در مساله تدلیس و جعل در آن

کتاب مصباح‌الشریعه و مفتاح‌الحقیقه اول‌بار توسط سید بن طاووس در قرن هفتم معرفی‌شده است. نویسنده این کتاب و دوره زیست او هیچ‌گاه مشخص نبوده و به جهت آنکه تمام ابواب آن با قال الصادق (ع) آغاز می‌شود، در شمار آثار منسوب به امام صادق (ع) به‌حساب می‌آید. درستی یا نادرستی این انتساب همیشه موردبحث بوده و در مورد نویسنده کتاب نیز اقوال مختلفی بیان‌شده است. بررسی‌های مبتنی بر تحلیل محتوای کمی و کیفی کتاب نشان می‌دهد اکثر آنچه در این کتاب به‌عنوان حدیث یا نقل از غیر معصوم آمده دارای اصلی در کتاب‌های دیگر نیست و مصباح در نقل آن‌ها متفرد است. علاوه بر آن بسیاری ازآنچه که در مصباح آمده و در کتاب‌های دیگر نیز ذکرشده، دارای اختلاف در انتساب است. چرایی به وجود آمدن چنین پدیده‌ای تاکنون بسیار کم مورد تحلیل قرارگرفته است. پژوهش حاضر با روش اسنادی و تحلیل محتوای کمی و کیفی با دامنه منابع حدیثی، تاریخی،تفسیری و عرفانی شیعه و سنی، درصدد اثبات این فرضیه است که احتمال آنکه تمامی ابواب مصباح‌الشریعه توسط یک صوفی نگاشته شده یا املا شده باشد و سپس همه آن‌ها با قید «قال الصادق» به امام ششم منتسب شده باشد به‌هیچ‌روی منتفی نیست اتفاقی که در مورد آثاری همچون حقایق التفسیر سلمی واقع‌شده است.

Validity Assessment of Narrative Attributions Authenticity in Misbah AlShari’ah: A Reflection on ‘Deceit and Forgery’ in it

Misbāh alSharī’a wa MiftāhalHaqīa was first introduced by Sayed Ibn Ṭāwūs in the 7th century (AH). The author and time of compiling have never been known; yet since all chapters of the book begin with the phrase “AlSadiq said”, it is considered as one of the works attributed to Imam Sadiq (AS). The validity of this attribution has always being challenged. In addition, various views have been proposed about the author of the book. Quantitative and qualitative content analysis on the book reveals that most of its content, i.e. hadiths or quotations from other fallible persons, do not find their own origins in other books and so Misbāh is the only source for quoting them. Moreover, many of such statements mentioned in Misbāh and other books are considered differently in attribution. Few studies have investigated why this has occurred. Therefore, the present study adopting a documentary method along with quantitative and qualitative content analysis, covering historical, interpretive, hadithrelated, and mystical sources of both Shiite and Sunni, aims to prove this hypothesis that all the chapters of Misbāh alSharī’amay be written or transcribed by a Sufi who then added the phrase “AlSadiq said” to the beginning of all these narratives to attribute them to Imam Sadiq (AS): just as some texts that a similar event has occurred to such as Sulamī’s ‘Haqā’iq alTafsīr’ Keywords: Misbāh alSharī’a, Sayed Ibn Ṭāwūs, Tadlīs and Tahrīf, Manuscript, Sufism.