تاثیر عرف ویژه قرآن در تطوّر معنایی واژگان عربی عصر جاهلی

از عوامل مهم تطوّر لفظی و معنایی واژگان یک زبان، ظهور آیین جدید است. نزول قرآن که طلایه‌دار این ظهور است، موجب تحوّل معنایی واژگان عربی شده و در حقیقت، در بستر عرف معیار زمان نزول، عرف ویژه‌ای پرورانده است که بدون آگاهی از این عرف، امکان درک و ترجمه صحیح زبان آن، وجود ندارد. پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این پرسش است که اولاً، منظور از عرف ویژه‌ی قرآن و ویژگی‌های زبان‌شناختی آن چیست؟ و ثانیاً، نسبت واژگان مرتبط با این مقوله در قرآن، با به‌فهمی معنای این واژگان به چه صورت می‌باشد؟ لذا با تکیه بر روش توصیفیتحلیلی، ابتدا تحلیل دقیقی از عرف ویژه قرآن و عوامل شکل‌گیری آن، ارائه شده و در ادامه، مظاهر تاثیر آن در تطور معنایی واژگان عربی با ذکر مصادیق، مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها حاکی از آن است که: عرف ویژه قرآن، محصول شاخص‌های منحصر به فردی چون: گزینش وحیانی الفاظ؛ هدایت محوری؛ جاودانگی؛ فراگیری گستره مخاطبان؛ اعجاز بیانی؛ تعدد لایه‌ها و سطوح معنایی، نظم شبکه‌ای و فراخطی قرآن می‌باشد که تطور واژگان عربی در شکل‌های گوناگون مانند؛ توسعه و یا تخصیص دلالی، دگرگونی دلالت، تغییر مجال استعمال، نقل دلالت معنایی از ضعیف به قوی و بالعکس، تنزل و ترفیع دلالت، استعمال واژه در معنای غریب را رقم زده است. این بحث با توجه به چگونگی پردازش مفسران به این پدیده و تاثیرپذیری مترجمان از آن‌ها، و نیز پیشرفت مباحث زبان‌شناسی، اهمیت و گستردگی خاصی یافته و منجر به کشف زوایای پنهان واژگان قرآنی شده است.

Special praxis of the Qur’an and its influences on the evolution of the Arab word meanings

the important factors in the verbal and semantic development of the vocabulary of a language is the emergence of a new religion. The descent of the Qur’an, which is the hallmark of this emergence, has brought about the transformation of the meaning of the Arabic vocabulary, and in fact, in the context of the custom of the time of descent, there is a special custom, which, without knowledge of this custom, does not allow the correct perception and translation of the language. The present study seeks to answer one, firstly, what is the meaning of the particular Quranic traditions and its linguistic characteristics? And secondly, what is the ratio of the vocabulary related to this category in the Quran, with the understanding of the meaning of these words? Therefore, based on the descriptiveanalytical method, first, a detailed analysis of the special rules of the Qur’an and its formation factors have been presented, and then the manifestations of its effect on the semantic evolution of Arabic vocabulary with mention of the examples have been investigated. The Qur’an is the development of Arabic vocabulary in various forms, such as the development or assignment of signification, the change of the use of the right, the transfer of meaning from weak to strong, and vice versa, the degradation and promotion of signification, the use of the word in a whimsical sense, Has struck This discussion has, in view of how the interpreters are processed by this phenomenon and the influence of translators from them.