«اصالت در عصر تکثیر مکانیکی» تبیین جامعه‌شناختی فرآیند برندسازی مجازی صنایع‌دستی مدرن

در عصر بازارهای جهانی،چه بر سر «اصالت» می‌آید؟ این پرسشی است که ذهن برخی جامعه‌شناسان اقتصادی معاصر را به خود مشغول کرده است.تکثیرهای مکانیکی بحران اصالت را در رابطه با آثار فرهنگی تشدید کرده‌اند.اما آیا این امر در رابطه با آثار صنایع‌دستی نیز مصداق دارد؟باید گفت،نه چندان.در واقع تکنولوژی در قالب رسانه‌های دیجیتال بر سهولت و اهمیت بازاریابی در شبکه‌های اجتماعی،منجر به ظهور برندسازی مجازی و بازگرداندن حس اصالت شده است.از طرفی دیگر، تکنولوژی با ظهور ویترین‌های مجازی در مدل‌های سنتی توزیع نیز سبب ایجاد نوآوری شده است.اما در این مکان‌بازار نوین،چالش‌ خلق شهرت یا برند همچنان باقیست.هم‌راستا با جریان‌ جهانی برندسازی مجازی،در ایران سازندگان از مفهوم برند برای توصیف کسب و کار خود در حوزه صنایع‌دستی مدرن بهره می-برندند.پرسشی که در اینجا مطرح می‌شود این است که چرا این سازندگان کسب و کار خود را«برند»نام‌گذاری می‌کنند درحالی که اساسا ویژگی‌های کسب و کار مجازی آنان با ویژگی‌های علمی معرف برند همخوانی ندارد.از این منظر معانی متعددی را که کنشگران به اعمال خود نسبت می‌دهند و تاثیر متقابل درک آنها بر کنش‌هایشان حائز اهمیت است بنابراین مقاله حاضر با پرداختن به فرآیند برندسازی مجازی بر اساس مطالعه‌ای اکتشافی/کیفی به روش مردم‌نگای مجازی به این پرسش‌ها پاسخ خواهد داد:فرآیند برندسازی مجازی در حوزه دستسازه‌های مدرن ایرانی چگونه محقق می‌شود و ویژگی‌های آن چیست؟برندسازی مجازی چگونه با مفهوم اصالت در این حوزه ارتباط دارد؟و نهایتا آیا مفهوم برند در این حوزه صرفا اقتصادی است یا در بسترهای اجتماعی حک شده است؟در این پژوهش بر اساس امکانی که جامعه شناسی اقتصادی فرهنگی در اختیار قرار می دهد، ارزش های غیربازاری و منطق های غیراقتصادی را می توان به مدل اقتصادی صرف ضمیمه کرد . پس هیچ تفکیکی میان اقتصاد و فرااقتصاد وجود نخواهد داشت، زیرا واسطه های اقتصادی همزیستی، برهم کنشی و همپوشانی با سایر منطق های کنش دارند.

authenticity in the era of mechanical reproduction: a sociological explanation of virtual branding process of modern handicrafts in iran

in the era of global markets, what &authenticity& means? this is a question that has occupied the minds of some contemporary economic sociologists. mechanical reproductions have intensified the crisis of authenticity of cultural products. in fact, digital media and social networks marketing have resulted in the emergence of virtual branding and restoring the sense of authenticity. in this new market place, the challenge of creating a reputation or the issue of branding still remain to address. in line with the global trend of virtual branding, in iran, creators use the concept of brand to describe their business in the field of handicrafts. the question that arises here is why these creators name their business &brand&? the representative of the brand does not match. from this point of view, the many meanings that activists attribute to their actions and the mutual influence of their understanding of their actions are important, so the present article addressing the process of virtual branding based on an exploratory/qualitative study. using a virtual ethnographic method the author attempts to understand the process of virtual branding realized in the field of modern iranian handicrafts, its experimental characteristics, and its connection to the concept of authenticity.