حملات سایبری و ممنوعیت توسل به زور

حملات سایبری به سبب مزایایی از جمله عدم نیاز به تدارکات گسترده و هزینه‌های گزاف و هم‌چنین حفظ نیروی انسانی که در مقایسه با مخاصمات مسلحانه‌ی رایج دارد، امروزه مورد توجه سران سیاسی و نظامی دولت‌ها و سایر بازیگران بین‎المللی قرار گرفته است. به‌رغم افزایش قابل ملاحظه‌ی حملات سایبری طی دو دهه‌ی اخیر، قواعد حاکم بر حق توسل به مخاصمات مسلحانه در حملات سایبری کاملاً روشن نیست. این مقاله در صدد است نشان دهد حمله‌ی سایبری در صوررت دارا بودن برخی شرایط می‌تواند به عنوان حمله‌ی مسلحانه تلقی شود و اصل عدم توسل به زور را نقض نماید؛ بنابراین امکان دفاع مشروع دولت قربانی در واکنش به این حملات متصور خواهد بود. در عین حال، با وجود این که اغلب قواعد حاکم بر حق توسل به مخاصمات مسلحانه به حملات سایبری نیز تعمیم داده می‌شود، به دلیل وضعیت خاص این حملات، برخی از این قواعد، محلی برای اجرا نمی‌یابد.