بررسی ابعاد مختلف خوداشتغالی و موانع آن در میان دانشجویان دختر دانشکدۀ کشاورزی (مطالعۀ موردی: دانشگاه زنجان)

هدف کلی این تحقیق، بررسی ابعاد مختلف و موانع خوداشتغالی در میان دانشجویان دختر دانشکدۀ کشاورزی است. این پژوهش توصیفی‌ـ همبستگی به روش پیمایشی انجام شد. جامعۀ مطالعه‌شده دانشجویان دختر سال آخر مقطع کارشناسی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه زنجان در سال تحصیلی 1394ـ1395 بودند (135n=). حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برآورد شد (63=n). نمونه‏ها با روش نمونه‏گیری طبقه‏ای تصادفی انتخاب شدند. پرسش‌نامۀ محقق‌ساخته ابزار جمع‏آوری داده‏ها بود که روایی آن از طریق آرای اعضای هیئت‏علمی دانشگاه زنجان و پایایی آن از طریق پایلوت تست و اندازه‏گیری ضریب آلفای‏ کرونباخ، به میزان 71/0 89/0 برآورد شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد اولویت‏های مهم اشتغال به ترتیب کار تعاونی، خوداشتغالی و استخدام است. از انگیزه‌های مهم خوداشتغالی دستیابی به رفاه بیشتر، آزادی و انعطاف‏پذیری در کار و استفاده از همۀ دانش، مهارت‏ و ایده‏های خود بود. دانشجویان تمایل بیشتری به اشتغال در بخش خدمات‏رسانی کشاورزی داشتند و مهم‏ترین ملزومات خوداشتغالی از نظر آن‌ها به ترتیب سرمایۀ مالی‏، برخورداری از آموزش تخصصی جهت راه‏اندازی کسب‏وکار و تجربه‌های کاری در زمینۀ مربوطه بیان شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که هفت عامل حمایتی، قانونی و موانع جنسیتی، خطر‏پذیری کشاورزی و ضعف مهارت‏های ارتباطی، ضعف مادی و دانشی، نگرشی و امنیتی، گرایش به راحت‏طلبی و عدم ریسک‏پذیری در اشتغال، ضعف مهارت مدیریتی و فنی و کمبود تسهیلات توانستند 34/74‌درصد از کل واریانس موانع خوداشتغالی دانشجویان دختر در بخش کشاورزی را تبیین کنند.