منابع مطرودساز، طرد اجتماعی و احساس شادمانی زنان سرپرست خانوار

پژوهش حاضر با هدف اندازه‏گیری میزان احساس شادمانی زنان سرپرست خانوار تهران و همچنین شناسایی منابع طرد و محرومیت اجتماعی این جمعیت و مکانیزم اثرگذاری آن بر شادمانی آن‏ها صورت گرفته است. روش پژوهش در این تحقیق، اکتشافی‌ـ پیمایشی است. بدین‌منظور، ابتدا نمونه‏ای 30‌نفری از زنان سرپرست خانوار تهران به روش نمونه‏گیری گلوله‏برفی انتخاب و داده‏ها با تکنیک مصاحبه جمع‏آوری شده است. سپس پیمایش با نمونة 180‌نفری و روش نمونه‏گیری دردسترس و تکنیک پرسش‌نامه اجرا شده است. نتایج حاصل از مصاحبه‏ها نشان داد: مجموعه ‌عواملی مثل محرومیت از نیازهای اساسی و احساس نابرابری، دست به دست هم داده و زمینۀ طرد و محرومیت اجتماعی زنان سرپرست خانوار را فراهم کرده و از طریق و به‌واسطۀ ایجاد این طرد و محرومیت، احساس بی‏انصافی در این قشر از زنان شکل گرفته است؛ در‌نتیجه این وضعیت باعث کاهش احساس شادمانی در زندگی آن‏ها شده است. طبق معادله رگرسیون نزدیک به 70درصد از کل تغییرات میزان احساس شادمانی در بین زنان سرپرست خانوار تهران از سوی متغیرهای احساس بی‏انصافی، طرد اجتماعی و احساس نابرابری پیش‏بینی می‏شود. در‌نهایت، طبق معادله تحلیل مسیر، متغیر طرد اجتماعی قوی‏ترین و مهم‏ترین قدرت پیش‏بینی‏کننده نسبت به مابقی عوامل تاثیرگذار بر احساس شادمانی زنان سرپرست خانوار است که به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر شادمانی این قشر از زنان تاثیر منفی داشته است. در مرتبة بعدی، به ترتیب احساس بی‏انصافی و احساس نابرابری به‌صورت مستقیم و عدم پاسخ‌گویی موثر به نیازهای اساسی به صورت غیرمستقیم بر احساس شادمانی این جمعیت تاثیر منفی گذاشته‏ است.

the sources of social exclusion, Social exclusion and happiness Female-headed households

This research is aimed at measuring the happiness of the women who conduct a family in Tehran and identifying the causes and background of such happiness and also the causes of ostracism and the ways it affects their happiness. This is an explorative survey. For this purpose a 30 women were selected through snowball sling and the data was collected through interview and then a survey was conducted with the population of 180. The interviews demonstrated that: factors such as deprivation from basic needs and SENSE OF DISCRIMINATION has rejected these women from the society and that is why they feel being discriminated and lost happiness. . Bases on regression equation about 70 percent of the changes in sense of happiness of the female heads in Tehran is because of sense of lack of fairness, social ostracism and SENSE OF DISCRIMINATION and also lack of effective providing basic needs faints away their happiness. Based on path analysis equation social ostracism is the strongest factor, which negatively affects their happiness directly and indirectly. Lack of fairness comes next in terms of direct effects. Sense of discrimination and effective providing of the basic needs are the other factors that affect their happiness respectively.