سنجش رابطه جنسیت، فرهنگ سازمانی و توزیع قدرت در سازمان

به‌رغم حضور زنان در مقاطع تحصیلی عالی و احراز شایستگی‏های عمومی، تعداد کمی از بانوان در پست‌های مدیریتی و مهم منصوب شده‏اند؛ در‌نتیجه به علت حضورنداشتن در تصمیم‏گیری‏های سازمانی قدرت کمتری نسبت به مردان دارند. در این پژوهش، فرهنگ سازمانی و به تبع آن جنسیت به‌منزله مهم‌ترین عامل اثرگذار بر توزیع قدرت سازمانی مدنظر قرار گرفته است. از‌این‌رو، از روش پژوهش توصیفی‌ـ همبستگی استفاده شد. جامعه آماری مطالعه‌شده را کلیه کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد (1250 نفر) تشکیل دادند. روش نمونه‏گیری از نوع تصادفی ساده و برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و حجم نمونه برابر 300 نفر انتخاب شدند. جهت گردآوری داده‌های مورد نیاز از پرسش‌نامه استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین فرهنگ سازمانی و توزیع قدرت رابطه معناداری وجود دارد و همچنین فرهنگ سازمانی توزیع قدرت در سازمان را پیش‌بینی می‏کند. بین توزیع قدرت در دو گروه زنان و مردان تفاوت معناداری وجود دارد و با توجه به مقادیر میانگین در دو گروه مردان و زنان می‏توان این‌گونه نتیجه گرفت که توزیع قدرت مردان در سازمان به‌طور معناداری بیشتر از گروه زنان است.