مطالعه کیفی دلالت‌های معنایی غذا و تناول آن نزد زنان

تناول غذا در کنار ابعاد فیزیولوژیک، کارکردهای تمایزبخشی دارد و همین مسیله تناول غذا را از یک نیاز جسمی به مسیله‏ای بنیادین در بیان هویت اجتماعی مبدل کرده است که افراد به تناظر آن به بیان روایتی خاص از جایگاه و هویت اجتماعی خود می‏پردازند. در همین زمینه، مسیله اصلی نوشتار حاضر این است که زنان چگونه، به میانجی یک امر زیستی و بیولوژیک، جایگاه اجتماعی خود را بازسازیِ معنایی می‏کنند. روش‏شناسی مطالعه حاضر کیفی است و روش مردم‌نگاری برای انجام‌دادن عملیات میدانی و برای تحلیل داده‏ها از نظریه مبنایی استفاده شده است. نتایج حاصله از مصاحبه نیمه‌ساخت‏یافته با 30 نمونه زن، نشان از تغییر در رویکرد زنان متعلق به جایگاه‏های مختلف اجتماعی نسبت به غذا و تناول آن دارد. برای زنان مورد مصاحبه، غذا و تناول آن دلالت‏های معناییِ سیرشکمی، ساده‏گرایانه، کارکردگرایانه، زیبایی‏شناسانه، و سبک‏‌بخشی دارد.