نقد و بررسی دیدگاه خوارج درباره حضور زنان در عرصه‌های سیاسی‌ـ اجتماعی از سده 1-4 ه‌.ق

خوارج، به‌منزله یکی از گروه‌های کلامی مطرح در قرن ‌های اول و دوم، نگرش خاصی به زن داشتند. آن‌ها در باب زن و حضور وی درعرصه‌های سیاسی و اجتماعی‌ـ همچون مسیله ازدواج، رفتار با اسیران زن، حضور زنان در نبردها و نیز خلافت زنان‌ـ نظرهای کاملاً متفاوتی ارایه دادند که تاثیر‌پذیرفته از نگاه سطحی و ظاهری آن‌ها به آیات قرآن و نظریه‌های اهل کتاب و فرق اسلامی است. باید گفت خوارج با اینکه از متن جامعه اسلامی برخاسته بودند، از دیگر گروه‌های معاصر خود آزادی بیشتری برای زنان در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی قایل بودند و این امر به شرایط سیاسی خاصی برمی‌گردد که خوارج در آن برهه زمانی در آن قرار داشتند. خوارج ازدواج زنان با کفار و موالی را مجاز می‌دانستند. آن‌ها همچنین با اسارت زنان و به کنیزی گرفتن آن‌ها در جنگ‌ها مخالف بودند. زنان خوارج همچنین در نبردها حضوری فعال داشتند و این خوارج بودند که برای نخستین بار اجازه خلافت زنان را در دوره اسلامی مطرح کردند. در این پژوهش، با روش توصیفی‌ـ تحلیلی به بررسی چهار رویکرد سیاسی‌ـ اجتماعی خوارج به زنان (مسیله ازدواج با کفار و مولی، رفتار با اسیران زن، حضور زنان در نبردها، و مسیله خلافت زنان) می‌پردازیم.