بررسی جغرافیایی حضور زنان در مجلس شورای اسلامی در ایران (با تاکید بر مجلس دهم)

جغرافیای انتخابات، به‌عنوان گرایشی از جغرافیای سیاسی، به مطالعه الگوهای فضایی توزیع قدرت در قالب روابط متقابل جغرافیا، فضا، انتخابات و قدرت می‌پردازد. زنان به‌رغم اینکه نیمی از جمعیت جامعه و اکثریت تحصیل‌کردگان آموزش عالی را به خود اختصاص می‌دهند، در سطح برگزیدگان سیاسی و سطوح عالی مشارکت سیاسی سهمی بسیار اندک دارند. مقاله حاضر با روش توصیفی‌ تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای تلاش دارد به این سوال پاسخ دهد که ویژگی‌های جغرافیایی نمایندگی زنان در انتخابات مجلس شورای اسلامی (با تاکید بر مجلس دهم) کدام‌اند؟ نتایج و یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که عواملی چون گرایش سیاسی عمومی جامعه، جمعیت، مرکز یا شهرستانی‌ بودن، وسعت، سابقه ‌داشتنِ نمایندگی زن در آن حوزه انتخابیه، مرکزی یا حاشیه‌ای‌بودن در پراکندگی جغرافیایی نمایندگی زنان و منتسب به جریان‌های سیاسی اصلاح‌طلب، اصول‌گرا و مستقل‌بودن در ده دوره انتخابات مجلس تاثیرگذارند. در نظر گرفتن عوامل مذکور از سوی احزاب و جریانات سیاسی، به‌خصوص تشکل‌های حوزه بانوان و همچنین وزارت کشور، برای افزایش مشارکت سیاسی و حضور موثرتر زنان در سطوح عالی اجتماع، سیاست و البته قدرت، ضروری است.