تحلیل روان‌کاوانۀ شخصیت‏ های فیلم دربارۀ الی (1387) براساس دیالکتیک خدایگان و بنده از هگل

دیالکتیک خدایگان و بنده توسط ژک لکان با الهام از نظریات هگل وارد روان‌کاوی شده است. بر این اساس، مسئلۀ مورد پژوهش در این مقاله، تحلیل روابط میان زوج‏های چهارگانۀ زن و مرد در فیلم درباره الی (1387) ساختۀ اصغر فرهادی، فیلم‌ساز ایرانی، است. روش جمع‏آوری اطلاعات براساس مشاهدۀ فیلم بوده که محتوای آن به روش تفسیری و با رویکرد روان‌کاوانه تجزیه و تحلیل شده و در آن از روش‏های مکتب فروید استفاده شده است. شکل اول، رابطۀ بین شخصیت‏های سپیده و امیر است که در آن زن و مرد همچنان بر سر قدرت در حال نبردند. شکل دوم، رابطۀ میان شخصیت‏های نازی و منوچهر است که زن بنده و مرد خدایگان است. شکل سوم در رابطۀ بین شخصیت‏های شهره و پیمان برقرار است که زن در عین پذیرش خدایگانی مرد، تظاهر می‏کند که خودش خدایگان است. شکل آخر در رابطۀ بین شخصیت‏های الی و احمد است که دو طرف رابطه تمایل دارند که بنده باشند. نتیجۀ حاصل از این مقاله چنین است که در جامعۀ مردسالار ایرانی، روابط میان زوج‏های زن و مرد به صورت دیالکتیک خدایگان و بنده در قالب سازوکارهای دفاع روانی شخصیت‏ها در فیلم اصغر فرهادی بازنمایی شده است.

Psychoanalysis of the characters in “About Elly (2009)” according to Hegel's masterslave dialectic

Jacques Lacan, influenced by Freidrich Hegel, registered dialectic of Master and Slave into psychoanalytic discourses. Sigmund Freud's psychoanalysis, commonly known, is considered the science that examines the impact of unconscious actions, searching for signs of disease. Over time, psychoanalysis has been concerned with various sciences such as philosophy. One subject of dialectic of master and slave is linked with the analyst raised earlier by Hegel. The current paper aims to examine this theory through analysis of the relationships between four pair characters presented in Asghar Farhadi's film, About Elly (2009), using a qualitative research method. The  data were collected by the film's observation and library sources, then its content was analyzed based on interpretive phenomenological analysis with a psychoanalytical approach mainly inspired by Freudian school. The first mode of such masterslavery contradictory is formed by SepidehAmir relationship, in which both of them are in struggle for power. The second mode is formed by NaziManouchehr relationship, in which Nazi (female) is Master and Manouchehr (male) is in Slave status. The third mode is formed by ShohrehPeyman relationship, in which the female figure confirms power of the other, as she is a slave, but at the same time she pretends to be the master herself. Finally, the last mode is formed by EllyAhmad relationship, in which both sides have tendency to be slave. The findings show that the masterslave dialectic, present in Iranian patriarchic society, is represented in defensive psychological processes of characters in Farhadi's film.