رابطۀ بین ابعاد کیفیت زندگی با هوش معنوی و مولفه‏ های آن در پرستاران زن شاغل در بیمارستان‌های اهواز

با توجه به گستره معنویت در زوایای مختلف زندگی انسان و لزوم ارزیابی نقش معنویت در کیفیت زندگی، هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط ابعاد کیفیت زندگی با هوش معنوی و مولفه‏های آن در پرستاران زن بود. این پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه پرستاران زن شاغل در بیمارستان‏های شهر اهواز بود که براساس جدول کرجسی مورگان نمونه‏ای به تعداد 200 نفر به روش تصادفی طبقه‏ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‏ها از پرسش‌نامه‏های هوش معنوی کینگ و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (فرم کوتاه) استفاده شد. داده‏ها با استفاده از روش آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و‏‏‏ ‏رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین هوش معنوی و مولفه‏های آن (معناسازی شخصی، آگاهی متعالی، تفکر وجودی انتقادی) با کیفیت زندگی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، مشخص شد که ابعاد هوش معنوی (معناسازی شخصی، گسترش آگاهی و آگاهی متعالی) پیش‌بینی‌کننده مثبت و معنادار برای کیفیت زندگی و مولفه‏های آن بودند. افزون بر این، ابعاد هوش معنوی 9/3 درصد از واریانس کل کیفیت زندگی پرستاران را تبیین کردند.