تاثیر ترکیب نمودهای مختلف توجه‌به‌صورت بر یادگیری واژگان انگلیسی دانش‌آموزان دبیرستان

یادگیری واژگان انگلیسی تنها از طریق بهره‌مندی از داده‌های قابل‌فهم برای زبان‌آموزان مقدور نیست و استنباط معنای واژگان جدید در بیشتر موارد راهبردی موفق تلقی نمی‌گردد. در مطالعۀ حاضر، تاثیر 3 شگرد متفاوت بر یادگیری واژگان جدید در چارچوب پارادایم توجه‌به‌صورت مورد بررسی قرار گرفته است. برای نیل به این هدف پژوهشی، 97 دانش‌آموز پایۀ سوم دبیرستان به‌شکل تصادفی در 4 گروه گمارده شدند. ظرف 4 هفته، به همۀ گروه‌ها 4 متن انگلیسی ارائه شد که در هر کدام از آنها 20 واژۀ جدید گنجانده شده بود. در متن‌های تهیه‌شده برای گروه گواه تغییری داده نشده بود. در متن‌های گروه اول آزمایشی، زیر واژگان جدید خط کشیده شده بود؛ برای گروه دوم آزمایشی، زیر واژگان جدید خط کشیده شده بود و معادل فارسی آنها نیز داده شده بود و برای گروه سوم آزمایشی، افزون بر آن‌که معادل فارسی واژگان جدید داده شده و زیرشان خط کشیده شده بود، معلم در حین تدریس، واژگان جدید را یک بار تکرار می‌کرد. محاسبات مکرر تحلیل واریانس داده‌های پیش‌آزمون، پس‌آزمون بلافصل و تاخیری سه سنجۀ تولیدی، تمیز صحت دستوری و چهارگزینه‌ای نشان داد که ترکیب سه مولفۀ توجه‌به‌صورت که گروه سوم آزمایشی از آن بهره‌مند شده بود، بر رشد واژگان دانش‌آموزان موثرتر از موقعیتی بود که ترکیب دو مولفه در آن به ‌کار گرفته شده بود و این موقعیت به نوبۀ خود موثرتر از موقعیتی بود که تنها یک مولفه توجه‌به‌صورت در آن اعمال شده بود. در مجموع، هر 3 گروه بهره‌مند از نمودهای مختلف توجه‌به‌صورت بهتر از گروه گواه عمل کردند.