The Phonological Process of Consonant-To-Consonant Assimilation in Persian: An Acoustic Exploration

فرایند واجی همگونی همخوان با همخوان در زبان فارسی:بررسی صوت‌شناختیبتول علی‌نژاد عاطفه‌سادات میرسعیدی تاریخ دریافت: 1/8/89تاریخ تصویب: 8/3/90چکیده در مقاله حاضر، فرایند واجی همگونی همخوان با همخوان را در گفتار فارسی‌زبانان، به‏لحاظ صوت‌شناختی بررسی کرده‏ایم. در این راستا، تحلیل صوت‌شناختی در‏حوزه‌های شدت صوت، دیرش ، سازه اول (f1)، سازه دوم (f2) و سازه سوم (f3) آواهای هم‏جواری انجام شده است که در آن‏ها، فرایند همگونی اِعمال می‌شود. درباره همخوان‌های سایشی بدون سازه، بسامدهایی از نوفه همخوان سایشی اندازه‌گیری شده و بدین منظور، چهار گفته ضبط‏شده، به‏لحاظ صوت‏شناختی تجزیه و تحلیل شده است. این بررسی در آغاز، شامل تحلیل ویژگی‌های صوت‌شناختی هریک از آواهای مورد‏نظر در بافت غیرهمگون در مواضع آغازین ، میان دو واکه و نیز پایانی است و سپس ویژگی‌های به‌دست‌آمده از آواهای مورد‏نظر، با ویژگی‌های صوت‌شناختی همان آواها در بافت همگونی مقایسه می‌شود. در این حالت، در مواردی که ارزش میانگین هر‏یک از مشخصه‌های صوت‌شناختی آوای همگون‏شده، به مشخصه‌های صوت‌شناختی آوای اثر‏گذار بر فرایند همگونی در بافت همگون نزدیک شود، آن متغیر خاص، در فرایند مورد‏نظر، نوعی همگونی ایجاد کرده است. نتایج تحلیل‌های این تحقیق نشان می‌دهد که در زیربنای فرایند واجی همگونی همخوان با همخوان در فارسی محاوره، نوعی همگونی صوت‌شناختی در متغیرهای فیزیکی شدت، دیرش، سازه اول، دوم، و سوم وجود دارد.واژه‌های کلیدی: همگونی همخوان با همخوان، شدت صوت، دیرش، سازه اول، سازه دوم، سازه سوم، طیف‌نگاشت صوتی .