بررسی انواع آغازگر در متون تخصصی فیزیک فارسی و انگلیسی از‏منظر فرانقش متنی نظریه نقش‌گرای هلیدی

در پژوهش حاضر، بخشی از متون علمی فیزیک را در دو زبان فارسی و انگلیسی، از‏منظر فرانقش متنی دستور نقش‌گرای نظام‌مند هلیدی بررسی کرده‏ایم؛ پس‏از تجزیه و تحلیل بند‏ها، ده نوع آغازگر را شناسایی کرده و میزان کار‏برد و فراوانی آن‏ها را نشان داده‏ایم. نتایج پژوهش بیانگر آن است که میزان وقوع آغازگر ساده در کل پیکره، بیش‏از آغازگر مرکب (58 در‏صد در‏برابر 42 در‏صد) و آغازگر بی‏نشان، بیش‏از آغازگر نشان‏دار )81 در‏صد در‏برابر نوزده در‏صد) است. در این بررسی، انواع آغازگر‏ها و فراوانی آن‏ها را در دو زبان فارسی و انگلیسی نیز مقایسه کرده و دریافته‏ایم که میزان استفاده از آغازگر تجربی محذوف و همچنین آغازگر نشان‏دار در زبان فارسی، بیش‏از زبان انگلیسی است؛ اما در انواع دیگر، تفاوت‌هایی اندک دیده می‏شود. در این پژوهش همچنین انواع آغازگر‏ها و میزان استفاده از آن‏ها را در کتاب‏ها و مقاله‏ها بررسی کرده و نتیجه گرفته‏ایم که تنوع آغازگر در کتاب‌های فیزیک، نسبت‏به مقاله‌های فیزیک در کل پیکره، بیشتر و بسامد وقوع آغازگر در بیشتر آن‏ها بالا‏تر است.