تحول «داغ‏دیدن» از فعل ساده به مرکب

امروزه، اصطلاح «داغ‏دیدن» به‏معنی مصیبت‏دیدن و درباره مرگ عزیزان، به‏ویژه فرزند به‏کار می رود. با توجه به شواهدی از متون ادبی و تاریخی مانند تاریخ بیهقی (قرن پنجم) و تاریخ‏الوزرای ابو‏الرجای قمی (قرن ششم)، به‏نظر می رسد این ترکیب در گذشته، به‏معنی دیدنِِ داغ بوده است؛ به عبارت دقیق‏تر، در گذشته، «داغ‏دیدن» فعل ساده بوده و «داغ»، مفعول فعل «دیدن» به‏شمار می‏رفته است. از قرن یازدهم هجری به‏بعد، «داغ‏دیدن» به‏معنی مصیبت‏دیدن و مرگ عزیزان، در شعر شاعرانی مانند صایب و دیگران، زیاد به‏کار رفته است.