تاثیر آموزش تکلیف-محور و بازخورد تصحیحی بر ارتقاء توانش منظورشناختی: مطالعه فارسی آموزان سطح میانی

با توجه به نبود پژوهشی جامع در راستای پیشرفت توانش منظورشناختی فارسی‌آموزان غیرایرانی، پژوهش حاضر به آموزش سه کنش گفتاری زبان فارسی (درخواست، رد و عذرخواهی) در چارچوب رویکرد تکلیف-محور همراه با ارائه بازخوردهای فرازبانی و بازگویی به فارسی‌آموزان سطح میانی پرداخت. به‌این‌منظور، 80 فارسی‌آموز سطح میانی به‌شکل نمونه گیری دردسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی به چهار گروه دسته‌بندی شدند: گروه آموزشِ تکلیف-محورِ کنش های گفتاری به‌همراه ارائه بازخورد فرازبانی؛ گروه آموزشِ تکلیف-محورِ کنش های گفتاری به‌همراه ارائه بازخورد بازگویی؛ گروه آموزش سنتی کنش های گفتاری به‌همراه ارائه بازخورد فرازبانی و گروه آموزش سنتی کنش های گفتاری به‌همراه ارائه بازخورد بازگویی. داده‌های پژوهش با بهره‌گیری از آزمون تکمیل گفتمان تشریحی (tajeddin et al., 2012) - که روایی و پایایی آن تایید شده بود- در آغاز و پایان بررسی (پیش‌آزمون و پس‌آزمون) گرد‌آوری و برمبنای مقیاس تاگوچی (taguchi, 2006) نمره‌‌دهی شد. یافته‌ها نشان داد که آموزش سبب پیشرفت تولید کنش‌های گفتاری می‌شود و همچنین گروهی که سه کنش گفتاری را در قالب رویکرد تکلیف-محور و بازخورد فرازبانی دریافت کرده بودند، عملکرد بهتری نسبت به دیگر گروه ها داشتند. می توان نتیجه گرفت که (1) تولید کنش های گفتاری در فارسی‌آموزان از طریق آموزش پیشرفت می‌کند، (2) آموزش تکلیف-محور نسبت به روش سنتی در پیشرفت توانش منظورشناختی فارسی‌آموزان موثرتر است و (3) ارائه بازخورد فرازبانی نسبت به بازخورد بازگویی در پیشرفت توانش منظورشناختی غیرفارسی‌زبانان تاثیرگذارتر است. یافته‌های این پژوهش می تواند در راستای پیشرفت توانش ارتباطی و توانش منظورشناختی فارسی آموزان به یاری مدرسان زبان فارسی و طراحان مواد آموزشی بیاید.

the effect of task-based instruction and corrective feedback on pragmatic competence development: the study of intermediate learners of persian

developing pragmatic competence as a component of communicative competence has been emphasized by many l2 scholars. this competence enables l2 learners to use their linguistic resources to produce contextually appropriate utterances. learning a second language is not limited to developing the linguistic competence; understanding l2 functions, speech acts, pragmatic routines, politeness system, etc. is a necessary aspect of second language learning.research has shown that even advanced l2 learners may have difficulty with the pragmatic aspects of the second language they are learning. given its importance, many scholars believe that knowledge of l2 pragmatic system can be developed through instruction. consequently, teaching l2 pragmatics has become a focus in many studies. since the pragmatic system forms part of the learners’ interlanguage, this area is referred to as interlanguage pragmatics (ilp). ilp is rooted in both second language acquisition and pragmatics. a key issue in ilp is to determine the most effective method or mode of instruction for teaching l2 pragmatics.throughout the literature, some researchers have compared explicit with implicit methods. others have focused on inductive and deductive modes of instruction. recently, however, a few studies have examined the effect of task-based instruction (tbi) on l2 learners’ pragmatic competence, observing that tbi can be helpful in developing many aspects of l2 learners’ pragmatic competence. additionally, studies on corrective feedback (cf) have focused on developing pragmatic competence by providing different types of cf. however, there is still no definite answer to the question “what is the best method to teach ilp?”. furthermore, most studies on the development of pragmatic competence and ilp have focused on english as the target language. this means that the effectiveness of instruction and different ways of teaching on the development of pragmatic competence has not been widely investigated in other languages.given the lack of comprehensive studies on the effect of tbi and cf on persian language learners’ pragmatic competence, this study aimed to examine the potential impact of tbi and cf on intermediate persian learners’ production of the speech acts of request, refusal, and apology.