مقایسه رشد زبانی کودکان پیش ‌دبستانی‌ فارسی ‌زبان و فارسی - ترکی ‌زبان با استفاده از شاخص صرفی - نحوی pdss

پژوهش حاضر بر آن است تا به شیوه کمی به مقایسه رشد زبان در کودکان پیش‌دبستانی فارسی‌زبان و فارسی - ترکی ‌زبان با استفاده از شاخص صرفی-نحوی امتیازدهی رشد جمله (پی.دی.اس.اس) بپردازد. به این منظور، 30 کودک فارسی‌زبان و 30 کودک فارسی-ترکی‌زبان در سه گروه سنی 37-46، 47-56 و 57-66 ماهه از مهدکودک‌هایی در استان همدان انتخاب شدند. برای همسان‌سازی آزمودنی‌ها از جنبه توانایی‌های زبانی و شناختی از پرسشنامه‌های «مهارت و تجربه زبان» و «ابزار غربالگری تکامل» بهره گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار اس.پی.ای.اس (نسخه 24) انجام شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین رشد صرفی-نحوی کودکان فارسی‌زبان و فارسی-ترکی‌زبان فقط در بازه سنی 57-66 ماهگی تفاوت معناداری وجود دارد. این نتیجه‌گیری با یافته‌های پژوهش‌های بیاستاک و همکاران (bialystok et al., 2008)  و بلوم (blom, 2010) مبنی بر برتری عملکرد کلامی کودکان تک‌زبانه بر عملکرد کلامی همسالان دوزبانه آن‌ها همسو است. افزون بر این، شواهدی در حمایت از تاثیر مثبت دوزبانگی بر رشد زبان در کودکان پیش ‌دبستانی یافت نشد.