به‌کارگیری منحنی‏های بازگشتی به‌منظور تحلیل سیگنال‏های نرخ ضربان قلب در افراد باتجربه مدیتیشن

هدف مطالعه حاضر، تحلیل دینامیک‏های سیگنال نرخ ضربان قلب با استفاده از منحنی‏های بازگشتی است تا توانایی‏های این روش در شناسایی الگوهای نرخ ضربان قلب در هنگام مدیتیشن مورد بررسی قرار گیرد. در روش پیشنهادی، سیگنال‏های نرخ ضربان قلب موجود در پایگاه داده فیزیونت مورد استفاده قرار گرفت. دینامیک‏های این سیگنال‏ها در دو حالت قبل و در هنگام مدیتیشن با تحلیل کمی‏سازی بازگشتی مطالعه شد. در اندازه‏های غیرخطی از منحنی بازگشتی مشاهده می‏شود که این مقادیر در هنگام مدیتیشن نسبت به قبل از آن بیشتر بوده است؛ یعنی بعد سامانه در هنگام مدیتیشن بیشتر کاهش می‏یابد. نتایج نشان می‏دهد که در مدیتیتورهای باتجربه سیگنال‏های نرخ ضربان قلب از حالت کیاتیک و با پیچیدگی بالا در قبل از مدیتیشن به سمت رفتاری با درجه آشوب‏گونگی پایین‏تر و شبه‌پریودیک در هنگام مدیتیشن تغییر می‏یابند. این رفتار به‌علّت کاهش تعاملات غیرخطی متغیرها در حالت مدیتیشن و همچنین افزایش فعالیت پاراسمپاتیک و آرامش است.