یک الگوریتم آگاه از انرژی نوین جهت تشخیص موثر حفره پوششی در شبکه های سنسور بی‌سیم

مهم‌ترین مانع بر سر افزایش سطح پوشش در شبکه های بی‌سیم، مصرف انرژی سنسورها می باشد که باعث اتمام انرژی آن‌ها می گردد. این رخداد به‌عنوان یک مسئله بحرانی با نام حفره‌ی پوششی شناخته‌ می شود و در آن منطقه‌ی خاصی تحت پوشش هیچ حسگری نیست. درنتیجه رخدادهای واقعی در آن نقاط قابل‌شناسایی و ردیابی نخواهند بود. در این راستا،‌ این پژوهش یک الگوریتم نوین مبتنی بر سیستم مدیریت اعتماد اعتبار در شبکه‌های حسگر بی‌سیم را جهت حداکثر سازی میزان پوشش دهی ‌شبکه با تنظیم هوشمندانه شعاع حسگری گره‌ها معرفی نموده است. این الگوریتم میزان حفره پوششی را با استفاده از ماشین بردار پشتیبان و ضمن مصرف کم انرژی در شبکه، به‌طور چشمگیری کاهش می دهد. به عبارتی، با جمع‌آوری اطلاعات در بازه زمانی‌های مختلف و تعاملات بین گره‌ها، میزان رضایت‌مندی آن‌ها ارزیابی و بر این اساس پاداش یا جریمه‌ای برای آن‌ها در نظر گرفته می‌شود. ارزیابی‌ها نشان می‌دهند که طول عمر شبکه و اندازه شعاع حسگری گره‌ها به لحاظ تعداد گره‌های حسگر در محیطی با در نظر گرفتن شعاع متحرک گره‌ها، گره‌های متحرک و آتوماتای سلولی در مقایسه با محیطی با در نظر گرفتن شعاع ثابت گره‌ها، گره‌های متحرک و بدون آتوماتای سلولی به ترتیب معادل 12.42% و 20.4% بهبودیافته‌اند.

A Novel Energy-aware for efficient coverage hole detection in wireless sensor networks

The most important obstacle for increasing the level of coverage in wireless networks is the energy consumption of the sensors, which causes them to run out of energy. This phenomenon is known as a critical issue called the cover hole, and no sensor is covered in that particular area. As a result, real events in those areas won #39;t be recognizable and traceable. This study has introduced a new algorithm based on the Credit Trust Management System in wireless sensor networks to maximize the coverage of the network by intelligently adjusting the sensor nodes. This algorithm dramatically reduces the amount of coverage by using a backup vector machine while consuming less energy on the network. In other words, by collecting the information in different time periods and interactions between the nodes, their satisfaction is evaluated in order to consider respective rewards or penalties. Evaluations show that the longevity of the network and the size of the sensor radius of the nodes have improved 12.42% and 20.4%, respectively in terms of the number of sensor nodes in the environment with respect to the moving radius of the nodes, mobile nodes and cellular automata compared to the environment considering the constant radius of the nodes, mobile nodes and without automata.