نتایج اجتماعی – فرهنگی پیوندهای اقتصادی میان کانون های تجاری خلیج فارس و بنادر هند

ایران و ایرانیان از زمان‌های بسیار دور با ساکنان شبه قاره هند ارتباط داشته‌اند. این امر از یک طرف ناشی از ضرورت و نیازهای اقتصادی و از طرف دیگر اشتراک فرهنگی و تاریخی دو ملت بوده است. بسیاری از ساکنان و اقوام شبه قاره به ایران مهاجرت کرده و اسکان دائمی یافته بودند. با توجه به انسداد مرزهای جغرافیای شبه قاره و یا صعب العبور بودن آن در شمال و شمال‌غرب، مراودات و مناسبات ساکنان شبه قاره هند با ایران و بین‌النهرین از اهمیت و ضرورت بسیار زیادی برخوردار بود. از آنجا که امنیت راه‌های زمینی کمتر و راهزنان مزاحمت‌های فراوان ایجاد می‌کردند و از طرف دیگر ناوگان دریایی قدرت حمل کالا و مسافر بیشتری را داشته و امنیت راه‌ها نیز بهتر تامین می‌گردید، رفت و آمد ساکنان شبه قاره با بنادر و سواحل خلیج فارس از اهمیت بسیار زیادی برخوردار بود.در این مقاله با روش توصیفی – تحلیلی،کانون‌های بازرگانی خلیج فارس و جزایر و سواحل آن در تجارت با سواحل غربی هند، اهمیت و ضرورت این مناسبات و پیامدهای اجتماعی و فرهنگی آن مورد کندوکاو و بررسی قرار می‌گیرد؛نتایج تحقیق بیانگر آن است که با وجود سابقه طولانی این مناسبات، با ظهور اسلام ابعاد تازه ای یافت و بازرگانان و تجار مسلمان ضمن داد و ستد اقتصادی به مبادلات فکری و فرهنگی نیز پرداخته و از مهمترین عوامل نشر و گسترش فرهنگ و تمدن اسلامی و ایرانی در شبه قاره هند و حتی از این طریق در آسیای جنوب شرقی گردیدند.

Social – Cultural Conclutions of Economic Relations Between Persian Gulf Trade Centers And Indian Ports

Iran and Iranians have been in contact with the inhabitants of Indian subcontinent since old ages. On one hand, this is originated from economic necessity and needs and on the other hand from the cultural and historical common points the two nations share. Many people from the subcontinent had migrated to Iran and had taken permanent residence. The relationships of the subcontinent with Iran and Mesopotamia had a significant importance due to the peninsula’s blockade of geographical boundaries and its impassability in the North and the Northwest. Since ground roads were less secure bandits caused several disturbances and the fleet on the other hand could handle more goods and passengers and the security of the roads was better provided, the traffic of the subcontinent’s residents to the seaports and coasts of Persian Gulf was very important. Commercial centers of Persian Gulf, its islands and coasts in trading with western coasts of India, significance and necessity of these relationships and their sociocultural consequences are observed using an analyticdescriptive method The observation’s result indicates that with the long history of these relations, Islam got new dimensions and Muslim merchants and businessmen began to have intellectual and cultural trades along with economic trades and became one of the most important factors in spreading and expanding IslamicIranian culture and civilization in Indian subcontinent and even in the Southeastern Asia.