تاثیر نگارگران مهاجر مکتب تبریز دوم بر نگارگری دربار گورکانیان هند (با تاکید بر دوران شاه تهماسب صفوی و همایون شاه و اکبر شاه گورکانی)

در دوران سلطنت شاه تهماسب صفوی، بحث توبۀ شاه مطرح می‌شود؛ ازاین‌رو عدم‌توانایی پیروی از شاه توسط هنرمندان، موجب کم‌توجهی او نسبت‌به آنان می‌شود. در این دوران همایون در ایران با میرمصور آشنا و درصدد راه‌اندازی کارگاه نقاشی مغول برمی‌‌آید. توجه همایون شاه به ایشان فرصتی را فراهم آورد تا برخی هنرمندانِ ناراضی از دربار، به هندوستان مهاجرت کنند. هنرمندان مهاجر که هریک نامی بلندآوازه در مکتب نگارگری ایران داشته‌‌اند، تحت حمایت همایون شاه و سپس فرزندش اکبر شاه، نقشی بی‌‌بدیل در بنیان‌نهادن سبک هندی-ایرانی ایفا کرده‌‌اند. این پژوهش به دنبال پاسخ بدین پرسش است که نگارگران مهاجر ایرانی مکتب تبریز دوم چه تاثیراتی بر نگارگری گورکانیان هند گذاشته‌‌اند؟ هدف از این پژوهش بررسی چگونگی تاثیر این هنرمندان ایرانی بر هنر و فرهنگ هند در مقطع تاریخی گورکانیان و تداوم آن در قالب سبک تلفیقی هندی–ایرانی در دوره‌‌های بعد است که با استفاده از روش توصیفی-تاریخی و بهره‌‌مندی از اسناد و منابع موجود و مشاهدات میدانی در موزه‌‌ها صورت گرفت. نتیجۀ پژوهش حاکی از آن است که هنرمندان مکتب دوم تبریز مهاجرت کرده به هند، زمینه‌‌های تعامل هنری بین ایران و هند را فراهم ساخته و سبک هندی-ایرانی را به‌وجود آوردند. در سبک نگارگری هندی-ایرانی تاثیر نوع قلم‌‌گیری، رنگ‌‌آمیزی و ترکیب‌‌بندی خاص هنرمندان ایرانی به‌خوبی مشهود است.

the influence of immigrant painters of tabriz ii school on the painting of the gurkhanid court of india (emphasizing the era of shah tahmasb safavid and homayoun shah and akbar shah gurkani)

during the reign of shah tahmasb safavid, due to his lack of attention to artists and homayoun shah's inclination, an opportunity was provided for some artists dissatisfied with the king to immigrate to india. immigrant artists to india, each of whom has made a name for himself in the iranian school of miniature, with the support of homayoun shah and then akbar shah, have been instrumental in establishing the indo-iranian style. this study seeks to answer the question that what effects have the iranian immigrant painters of tabriz ii school had on the miniature of the gurkhans of india? the purpose of this study is to investigate the influence of these iranian artists on indian art in the historical period of gurkanid and its continuation in the form of a combined indo-iranian style in later periods. this research was carried out using descriptive-historical method. the result of the research shows that the artists of the second school of tabriz migrated to india, provided the grounds for artistic interaction between iran and india and created the indo-iranian style. in the indo-iranian style of miniature, the effect of using a brush, coloring and special iranian composition is well evident.