بررسی ارجاع مشارکین در هشت باب از کلیله و دمنه

روایت، مجموعۀ‌‌ پیوسته‌‌ای از گفته‌‌هاست که گفتمان را به‌‌وجود می‌‌آورد. براساس الگوی لوینسون (2015)، ارجاع مشارکین یکی از مولفه‌‌های ضروری در تحلیل گفتمان روایی است. مشارکین موجود در ساختار روایت ممکن است مشارکین اصلی انسان و غیرانسان و نیز مشارکین فرعی انسان و فرعی غیرانسان، مانند حیوانات باشند. هر زبانی با توجه به ویژگی‌های خاص خود از ابزارهای ارجاعی خاصی همچون مرجع‌دار صفر، گروه اسمی کامل و ضمایر برای اشاره به مشارکین دخیل در گفتمان روایی بهره می‌گیرد. پژوهش حاضر بر‌‌اساس الگوی لوینسون، چگونگی بازنمایی و فراوانی به‌‌کارگیری انواع مشارکین و روش‌های ارجاع به آن‌ها را در تعدادی از حکایت‌های کلیله و دمنه بررسی و تحلیل می‌‌کند. در این پژوهش، 8 باب از کتاب کلیله و دمنه مورد بررسی قرار گرفت. در هر باب، کاربرد انواع مشارکین و ابزارهای ارجاعی مربوط در دو بافت فاعلی و غیرفاعلی شناسایی و توصیف و با استفاده از آزمون خی‌‌دو تحلیل شدند. یافته‌‌های پژوهش نشان داد در باب‌‌های مورد بررسی از کلیله و دمنه برای ارجاع به مشارکین موجود در روایت اعم از مشارکین اصلی و فرعی، انسان و غیرانسان از ابزارهای ارجاعی مختلفی همچون مرجع‌دار صفر، گروه اسمی و ضمایر استفاده شده ‌است؛ علاوه‌‌براین، نتایج حاکی از آن بود که تفاوت معناداری در به‌‌‌‌کارگیری انواع مشارکین و ابزارهای ارجاعی موردنظر وجود داشت؛ به‌علاوه، مرجع‌دار صفر دارای بیشترین کاربرد و ضمیر و گروه اسمی به‌ترتیب در جایگاه بعدی قرار ‌‌گرفتند.

the study of participant reference in eight chapters of kelileh and demneh

narrative is a collection of interconnected utterances that create a discourse. according to levinsohn(2015) one of the essential components of narrative discourse analysis is participant reference. participants in a narrative may be human and non human major part icipants, also human and non human minor participants such as animals. languages use different reference devices such as: zero anaphora, noun pronouns and phrases which refer to participants in narrative discourse. this research attempts to describe and ex amine different ways of participant reference, methods of introducing major and minor participants in some stories of kelileh and demneh based on levinsohn (2015) model. the data examined in this study consists of eight chapters which include twenty storie s. in eachstory, this reference devices were examined in subject and non subject context and analyzed with spss software and chi squer test. the results indicated that the examined stories of kelile and demne used different reference devices such as: zero anaphora, pronouns and noun phrases which refer to major and minor participants in narrative discourse. furthermore, the results showed that the reference devices and types of participants had a meaningful relationship. also, among participant reference d evices; zero anaphora had the highest use, noun phrases and pronouns were at the next range.