جایگاه جنگ و رویکرد سپاهیگری مسلمانان در گسترش اسلام در هند تا پایان امویان

لشکرکشی مسلمانان به هند که از سال 15 هجری در زمان خلافت عمر آغاز شده بود، در مراحل بعدی و دوره فرمانروایان اموی ادامه یافت. سوال این است که چرا رویکرد نظامی برای گسترش اسلام در هند نتایج موفقیت‌آمیز و ماندگار نداشت؟ این پژوهش با روش تاریخی و شیوه توصیفی تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه‌ای به این موضوع پرداخته است. ظاهراً، بحث گسترش اسلام در آن سرزمین مطرح بوده است؛ اما هدف و نحوة عمل مهاجمان بر اساس اصول اسلام صورت نگرفته است. براساس قرآن کریم جهاد فقط در مقابل جنگ و تجاوزگری مجاز دانسته شده است و نباید مردم را با کشتار و اجبار مسلمان کرد. از طرفی اهدافی مانند تسلط بر راه‌ها و مراکز تجاری هند، اموال، خزاین و ... مورد نظر بوده و این مطلب در سخنان و فرمان‌های زمامداران مسلمان آشکار است. همچنین بی‌رحمی، رفتارهای ناجوانمردانه و کشتار فراوان ازجمله در دیبل، نه تنها کمکی به گسترش اسلام نکرد بلکه موجب نفرت ساکنان آن سرزمین از مسلمانان شد؛ چنانکه مردم مناطق فتح‌شده، در دوره حاکمان بعد از محمد بن قاسم شورش کردند و مناطق خود را بازپس گرفتند.

the role of war and military approach of muslims in the expansion of islam in india until the end of the umayyad

introductionin the first century ah, muslims had two approaches to expansion of islam in india. one is cultural-propaganda approach that has been associated with interaction, discussion and communication to preach islam and the other approach is militarism, attack and invasion. this study critiques and analyzes the second approach. at first, the muslim expedition to india was briefly mentioned until the end of the umayyad period. and then, it examines how muslims treat the target community and evaluates their actions based on the principles of islam by exemplification of muslim actions.this study aims to elucidate the outcomes of the military approach in the expansion of islam in india; and if the desired result was not achieved, what lies behind thereof? the point to consider is that jihad is one of the commands and teachings of the holy qur’an to muslims to confront the unbelievers and pagans.jihad has certain rules and determined circumstances (women, 90-91; shaltout, 1991, 52; nasiri, 2017, 128), and then, in order to be effective in advancing islam, those circumstances must be carefully considered and acted upon. (nahj al-balaghah, sermon 150, rouhani, 1999, vol. 1, 117-118)in this article, the author has tried to examine the record and performance of muslim rulers in the invasion to india. and then, the way of the prophet (pbuh) and islam principles regarding jihad have been evaluated by matching this campaign with the orders of the holy qur’an to ratiocinate the failure of the military approach in the spreading islam in india.the muslim expedition to india commenced in 15 ah. muslim rulers have been paying attention to this land ever since. (blazeri, 1988, vol. 2, 602-614; yaghoubi, 1992, vol. 2, 243-245) the purpose of this campaign was apparently to spread islam there, but they really intended to spread islam? has the principles of islam been followed to achieve the goal?this research seeks to answer the following questions:which one of the muslim rulers invaded india?how did the attackers treat the indian people?why did it not have successful and lasting results for spreading islam in india?