بحران مشروعیت سلطنت سلیم اول و ارتباط آن با وقوع جنگ چالدران

چکیدهاز اوایل قرن دهم هجری/شانزدهم میلادی، مذهب به صورت عاملی موثر در مناسبات میان دو دولتصفوی و عثمانی درآمد و تحولات سیاسی و مذهبی در ایران، خاصه رسمیت یافتن تشیع در اینسرزمین، هم زمان با تحولات درونی دولت عثمانی، معارضات و درگیر یهای دو دولت را تشدید کرد. در1520 م)، - 926 ه/ 1512 - واقع، رقابت میان شاهزادگان عثمانی در اواخر سلطنت بایزید دوم (حک: 918برای دست یافتن به سلطنت، روند تحولات را به گون های رقم زد که دولت عثمانی را نیز به بهر هگیری ازمذهب در مناسبات خود با دولت نوپای صفوی سوق داد. سلیم اول که در مقایسه با دیگر مدعیان ازاقبال کمتری برای سلطنت برخوردار بود، به یاری ینی چری ها پدر را وادار به کناره گیری از قدرت کرد وخود بر جای او نشست؛ اما این شیوه دستیابی به قدرت و نیز قتل عام همه افراد ذکور خاندان عثمانیمشروعیت او را سخت مخدوش ساخت. از این رو، درصدد برآمد با اتخاذ سیاست مذهبی تهاجمی بر ضدشیعیان و شاه اسماعیل صفوی بحران مشروعیت سلطنت خود را برطرف سازد. پس بر رغم رویگردانیشاه اسماعیل از رویارویی نظامی با دولت عثمانی، به قلمرو صفوی یورش برد و بدین ترتیب جنگچالدران به وقوع پیوست.