فصد در پزشکی مسلمانان

اصطلاح فصد به معنای رگزدن، در پزشکی اسلامی، هم یک شیوه پیشگیری از برخی بیمار یها و همیک شیوه درمانی موثر برای مداوای بسیاری از بیماریها به شمار میرفته و از قدیم کاربرد داشته ومورد قبول اغلب پزشکان مسلمان بوده است. دانشمندان مسلمان، در جریان نهضت ترجمه، کتابهاییبا محتوای فصد به عربی برگرداندند و بعدها خود نیز کتابهایی با همین عنوان و محتوا تالیف و منتشرکردند. کلمه فصد علاوه بر کاربرد آن در کتب پزشکی، در اشعار فارسی و عربی نیز راه یافته و مثلها وکنایات متعددی با کمک این کلمه شکل گرفته و در اشعار شاعران و نویسندگان تجلی کرده است. همهمردم، اعم از وضیع و شریف، در صورت نیاز، عمل فصد را انجام میدادند. سلاطین و خلفا نیز روزهایخاصی از سال را برای عمل فصد تعیین میکردند. این مقاله ضمن بیان معانی و شیوههای کاربردیعمل فصد، منافع، مضرات، مراقبتهای پیش از عمل فصد، مراقبتهای هنگام عمل فصد، مراقبتهایپس از عمل فصد، مکانها و زمانهای انجام فصد، ابزارهای مورد استفاده در عمل فصد، شرایط فصادان،تعهدات فصادان، حقوق فصادان، مقررات حقوقی و قضایی مربوط به فصد از نگاه پزشکان مسلمان، بر آناست تا این موضوع را از نقطه نظر تاریخی بررسی کند.