پیوند قبایل عرب قَیسی- غَطَفانی با بدنه حکومت اموی

غَطَفان مجموعه ای از قبایل عدنانی- قَیسی تاثیرگذار در نجد شمالی بودند که قبایلی چون عَبْس، ذُبیان و به ویژه زیرمجموعه معروف آن به نام فَزارَة، مُرَّه و اَشجَع از آن منشعب شده بودند. گسترش و بقای حکومت اموی، تا حد زیادی به توان قبایل عرب متکی بود. این مقاله درصدد است دریابد مناسبات قبایل غطفانی با حاکمان اموی چگونه پیش رفت و در پایان آنان را در چه موقعیتی قرار داد. در این مقاله پس از گردآوری و بازشناسی شخصیت ها، خانواده ها و قبایل غطفانی، تعامل متقابل آنان با حکومت اموی مورد بررسی قرار گرفته و آشکار شده است. نتایج این مقاله نشان می دهد که قبایل غطفانی به ویژه عَبْس و فَزارَه تکیه گاه بسیار مهمی برای امویان بودند و امویان علاوه بر پیوند خویشاوندی با آنان، در عرصه دیوانی و لشکری، مناصب حساسی در مناطق مرزی و شورش خیز را به غطفانیان سپردند و باتکیه بر آنان توانستند بر شورش های داخلی و بحران های خارجی فائق آیند.

the alliance of the qaysī-ghatafān arab tribes with the umayyad rule

ghatfan was a prominent adenani-qaysi arab tribal confederation in northern najd, encompassing tribes such as abs, dhubyan, (and particularly its renowned sub-tribes fazara) murra, and ashdja. the expansion and endurance of the umayyad dynasty were heavily reliant on the strength of arab tribes. this paper seeks to investigate the nature of the relationships between the ghatfan tribes and the umayyad rulers and to determine the ultimate position of these tribes within the umayyad power structure. after a comprehensive analysis of the ghatfan personalities, families, and tribes, their reciprocal interactions with the umayyad regime are examined. the findings reveal that the ghatfan tribes, especially abs and fazara, served as crucial pillars for the umayyad state. in addition to familial ties, the umayyads entrusted sensitive positions in the bureaucracy and military, particularly in border and rebellious regions, to the ghatfan, enabling them to suppress internal uprisings and external threats.