|
|
|
|
بازتاب مناسبات میان صوفیان و دولت ایلخانی در صفوة الصفای ابن‌بزاز (د 759ﻫ)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
غفوری محمد
|
|
منبع
|
تاريخ و تمدن اسلامي - 1399 - دوره : 16 - شماره : 33 - صفحه:59 -91
|
|
|
|
|
چکیده
|
صفوة الصفا، مهم‌ترین اولیانامه عصر ایلخانی، روایت ویژه‌ای از مناسبات میان مشایخ صوفی و نخبگان سیاسی و نظامی و در نتیجه تاریخ سیاسی عصر ایلخانان عرضه می‌دارد. در این روایات نه با تاریخ سیاسی فراگیر بلکه تنها با لحظاتی از آن مواجهیم که رخداد محوری آن‌ها رویارویی میان نمایندگان قدرت ایدئولوژیک، یعنی مشایخ صوفی، و نمایندگان اصلی قدرت دنیوی، یعنی نخبگان سیاسی و نظامی است. گزارش های صفوة الصفا متضمن بازنمایی بیکم و کاست و منطبق با گزارشهای تاریخنگاری رسمی از این رخدادها نیست بلکه معطوف به بازنویسی آن‌ها هم‌سو با جهت‌گیری سیاسی مولف است. از این قرار، مولف با گزینش عناصری از تاریخ سیاسی آن‌ها را در نظم روایی جدیدی پیکربندی میکند تا روایتی با بازیگران واقعی و رخدادهای واقعی و باورپذیر فراهم آورد. این پیکره روایی جدید نه مطلقاً تمثیلی است و نه کاملاً واقعگرایانه بلکه عناصری از تمثیل و واقعیت را در هم می‌آمیزد تا بتواند پیام ایدئولوژیک خود را که همان برتری نهایی قدرت ایدئولوژیک بر قدرت دنیوی و سیاسی است منتقل سازد.
|
|
کلیدواژه
|
صفوة الصفا، قدرت ایدئولوژیک، قدرت سیاسی، شیخ زاهد گیلانی، شیخ صفی‌الدین اردبیلی، ایلخانان
|
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
muhammad.ghafoori@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
The Relationship between the Sufis and the Ilkhanīd State in the Uliya-Name Texts: A Study on Safwat al-Sāfa by Ibn Bazzāz (d.759H)
|
|
|
|
|
Authors
|
Ghafoori Mohammad
|
|
Abstract
|
As the most significant hagiography of Ilkhanīd period, Safwat alSāfa articulates a specific narrative of SufiState relationships under Ilkhanīds. What is represented in this new narrative is not the overall political history of the time, but only some moments, in which the central event is the encounter between the representative of ideological power, i.e. Sufi leadership, and representatives of secular power, politicomilitary elite. Safwat alSāfa’s reports do not imply a complete representation of those events and do not correspond to the official historiographical reports of those events, but are aimed at writing them in line with the author’s political orientation. The author, thus, selects some elements of political history and reconfigures them in a new narrative arrangement in order to provide a new account with real actors and real events with a degree of verisimilitude. Neither absolutely allegorical nor totally realistic, this new narrative configuration combines allegorical elements with realistic ones to transmit its political point; the superiority of ideological power over political power
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|